پساب کارخانه های طلای زرشوران و آق دره واقع در شمال غربی ایران، دارای مقادیر فراوانی آرسنیک و آنتیموان همراه با جیوه و بیسموت می باشد که همگی از عناصر سمی محسوب می شوند؛ بنابراین حتی باطله های این معادن نیز بسیار سمی بوده و با در معرض انحلال قرارگرفتن آن ها خطر آلودگی کل منطقه وجود دارد. هدف پروژه حاضر بررسی روش های مختلف حذف آنتیموان از آب و پساب و در نهایت تولید نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی پوشش داده شده بر روی کانی های صنعتی به عنوان روشی موثر و کم هزینه، و استفاده از آن برای حذف آنتیموان از پساب واقعی می باشد. در این پایان نامه نانوذرات آهن صفر ظرفیتی با ابعاد 40 تا 100 نانومتر بوسیله ی افزودن قطره ای از محلول بوروهیدرید سدیم به محلول آبی آهن سه ظرفیتی، در دمای محیط با اختلاط به وسیله گاز نیتروژن سنتز شد. برای جلوگیری از آگلومراسیون و افزایش قابلیت کاربرد آن در مصارف محیط زیستی، نانوذرات آهن بر روی کانیهای صنعتی بنتونیت، کائولینیت و پرلیت منبسط پوشش داده شد که شناسایی آن ها بوسیله ی میکروسکوپ الکترونی انجام گردید. برای یافتن شرایط بهینه حذف آنتیموان از پساب مصنوعی؛ پارامترهای ph، زمان تماس، مقدار جاذب اولیه مورد بررسی قرار گرفت. سینتیک واکنش ها بوسیله ی مدل های شبه مرتبه ی اول و دوم مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که داده های سینتیک کلیه ی جاذب ها با مدل شبه مرتبه ی دوم مطابقت بیشتری دارند. ایزوترم جذب هر سه جاذب مذکور بوسیله ی مدل های لانگمور و فرندلیچ برای مشخص شدن ظرفیت جذب جاذب ها و طی دامنه ی گسترده ای از غلظت ها بررسی شد.کلیه ی جاذب ها مطابقت بیشتری با مدل فرندلیچ از خود نشان دادند. آزمایش های انجام گرفته بر روی پساب واقعی، ظرفیت جذب را برای نانو ذرات آهن پوشش داده شده بر روی بنتونیت، کائولینیت و پرلیت به ترتیب 54/2، 94/3 و 16/3 میلی گرم بر گرم به دست دادند و بیشترین مقدار حذف آنتیموان مربوط به کمپوزیت پرلیت با 9/97 درصد به دست آمد.