این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات گیاهان دارویی و معطر (نعناع، ریحان، جعفری، گشنیز، شوید و سیر) و آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین بر عملکرد رشد، سیستم ایمنی، فاکتورهای خونی، مرفولوژی روده و طعم گوشت در جوجه های گوشتی انجام گردید. تعداد 480 قطعه جوجه گوشتی یکروزه نر (سویه راس) به گروههای جیر? پایه (کنترل) و جیره پایه با ppm 15 ویرجینیامایسین، 5/1? درصد پودر نعناع، ریحان، جعفری، گشنیز، شوید، سیر، تقسیم شدند. بیشترین و کمترین وزن بدن بترتیب مربوط به تیمارهای ویرجینیامایسین و شوید بودند (05/0p<). بیشترین و کمترین خوراک مصرفی مربوط به تیمارهای ویرجینیامایسین و نعناع بودند (05/0p<). اختلاف معنی داری در ضریب تبدیل غذایی بین تیمارها وجود نداشت با این وجود کمترین و بیشترین ضریب تبدیل غذایی بترتیب مربوط به تیمارهای ویرجینیامایسین و گشنیز بودند (05/0p>). اختلاف معنی داری در خصوصیات لاشه، قلب، چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی و طول روده باریک وجود نداشت. وزن نسبی اندامهای لنفاوی (طحال و بورس فابریسیوس) به عنوان دو شاخص ایمنی در بین تیمارهای مختلف مقایسه شد. وزن نسبی بورس فابریسیوس و وزن نسبی طحال به وسیل? تیمارها تحت تأثیر قرار نگرفت. پاسخ به عیارآنتی بادی بر علی? گلبول قرمز گوسفند در نوبت دوم در گروه-های سیر و شوید بالاتر بود (05/0p <). عیار آنتی بادی بر علی? واکسن نیوکاسل (لاسوتا) به وسیل? تیمارها تحت تأثیر قرار نگرفت اما در پاسخ اولیه جعفری و در پاسخ ثانویه سیر سطوح آنتی بادی را بهبود دادند (05/0<p). درصد هتروفیل به لنفوسیت به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت به طوری که در تیمار سیر کمترین و در تیمار کنترل بیشترین بود (05/0p <). سیر به طور معنی داری سطح کلسترول و ldl را کاهش (05/0p <) داد. سیر توانست تری گلیسیرید را کاهش و hdl را افزایش دهد اما این اختلاف معنی دار نبود (05/0<p). شوید و ویرجینیامایسین درصد هماتوکریت را افزایش دادند اما این بهبود معنی دار نبود (05/0<p). بیشترین میزان پروتئین و اسید اوریک خون نیز مربوط به تیمار ویرجینیامایسین بود (05/0p <). ارتفاع پرز در هیچ یک از بخش های روده باریک معنی دار نبود (05/0<p)، در ژوژنوم عرض پرز، عمق کریپت، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و نسبت ارتفاع پرز به عرض آن معنی دار بود (05/0p <). گشنیز و نعناع بیشترین اثر را بر طعم و مزه گوشت داشتند، از نظر بو، رنگ، بافت و پذیرش کلی هم تیمار گشنیز توانست تفاوت معنی داری را با سایر تیمارها ایجاد کند (05/0p <).