پیشرفت سریع فولاد با مقاومت بالا ، تکنولوژی ساخت جدید ، تکنولوژی کامپیوتری ، توسع? سازه های فضاکار را ترویج داده است . بسیاری از محققان قبلاً بیان کرده اند که سختی سیستم اتصال نقش بسیار مهمی بر رفتار سازه ایِ سازه های فضاکار دارند . علاوه بر این ، مراحل مونتاژ و شکل هندسی سیستم های اتصال برای صرفه جویی در هزینه و زمان ساخت، باید به خوبی بررسی شوند . رفتار مکانیکی یک اتصال توسط منحنی لنگر – دوران (m-?) بیان می شود که رابطه بین لنگر خمشی اعمال شده و چرخش متناظر را بیان می کند . تاکنون مطالعات بسیاری در رابطه با اثر انعطاف پذیری اتصالات بر پایداری الاستو – پلاستیک گنبد های تک لایه انجام شده است ولی مطالعات کافی در مورد اثر انعطاف پذیری اتصالات بر پایداری چلیک های تک لایه وجود ندارد . در این تحقیق تعدادی چلیک یک لایه با نسبت های خیز به دهانه متفاوت و با دو تاشه مربعی و مثلثی انتخاب شده اند . پس از طراحی چلیک ها و تعیین مقاطع اعضا ، سیستم های اتصال طراحی و مدل سازی عناصر محدود شده است تا منحنی لنگر – دوران اتصالات بدست آید . برای تمامی خیز به دهانه ها و تاشه ها ، دو چلیک طراحی شده است : یکی با اتصالات گیردار و دیگری با اتصالات نیمه گیردار . بر روی چلیک ها آنالیز استاتیکی غیرخطی انجام شده است و حد نهایی هر چلیک با اتصالات گیردار و نیمه گیردار با هم مقایسه شده است .همچنین اثر نسبت خیز به دهانه و شکل تاشه چلیک ها بر ظرفیت باربری شان با اتصالات گیردار و نیمه گیردار بررسی شده است . تمامی آنالیزها در این تحقیق غیرخطی هندسی و مصالح می باشند و با استفاده از نرم افزار اجزای محدود ansys انجام شده اند.