در مورد خیار مجلس که ماده 397 قانون مدنی به حکم آن تصریح نموده است، مسائل و ابهاماتی وجود دارد که قانون مدنی، خالی از جوابگویی به این ابهامات است، از جمله: وجود یا عدم وجود خیار مجلس برای وکیل، فضولی و مولّی علیه. این تحقیق درصدد است با توجه به منابع و فتاوای معتبر فقهی که ریشه قانون مدنی است، به سوالات و ابهامات موجود در این زمینه پاسخ بدهد. این تحقیق دارای اهدافی به این شرح است: 1-بررسی، تحلیل وتبیین روابط فقهی و حقوقی شخص اصیل با غیراصیل(اعم از وکیل، فضولی و ولیّ) در خیار مجلس 2-توجه دادن مجلس قانون گذاری جمهوری اسلامی ایران به خلأ موجود قانونی در زمینه سوالات پایان نامه 3-ارایه راه حل های تحقیق در مساله های آن برای نظام قضایی کشور اعم از قضات و وکلای محترم. در این تحقیق مانند اغلب رشته های علوم انسانی، روش تحقیق برمبنای روش کتابخانه ای واستنادی می باشد و برای دستیابی به پاسخ فقهی وحقوقی سوالات مذکور به منابع حقوق اسلامی وموضوعه مراجعه خواهد شد. نتایج تحقیق عبارتند از: 1-وکیل، تنها در برخی از حالات، دارای خیار مجلس خواهد بود.2-شخص فضولی، مطلقا دارای خیار مجلس نیست.3-رفع حجر مولّی علیه در مجلس بیع، وی را دارای خیار مجلس می کند.4-ورثه با شرایطی، بعد از فوت مورّث، دارای حق خیار مجلس، هستند.