این تحقیق با هدف بررسی نقش سازه های ترویجی بر دانش فنی گندم کاران استان تهران انجام شد. روش تحقیق، پیمایشی و از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری مورد نظر کلیه گندم کاران استان تهران (8532 n= ) که از این میان تعداد 130 نفر با استفاده از آماره بارتلت بعنوان نمونه بصورت تصادفی متناسب با حجم هر طبقه انتخاب گردید و در نهایت هم تمام 130 پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرات پانلی از اساتید گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و چند تن از کارشناسان کشاورزی مراکز ترویج کشاورزی شهرستان های تابع تهران مورد اصلاح و بررسی قرار گرفت. ضریب پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از نرم افزار spss بالاتر از 70% بدست آمد. یافته ها نشان می دهد که دانش فنی نیمی از گندم کاران تحت پوشش برنامه های ترویجی در حد زیاد بود. نتایج تحقیق نشان می دهد که کانال ارتباطی، اثربخشی- نوآوری،مشارکت و رضایتمندی کشاورزان از برنامه های ترویجی کشاورزی پایدار با دانش فنی گندم کاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. واژه های کلیدی: سازه های ترویجی(کانال ارتباطی، اثربخشی- نوآوری،مشارکت و رضایتمندی)، دانش فنی گندم کاران، کشاورزی پایدار.