هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک فرزندپروری ادراک شده و راهبردهای مقابله با استرس در دو گروه از جوانان معتاد و غیرمعتاد شهرستان شهربابک بود. شرکت?کنندگان در پژوهش شامل 100 نفر جوان در دو گروه معتاد و غیرمعتاد همتا بودند که دامنه سنی بین 18 تا 30 سال داشتند و به روش در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه سبک فرزندپروری ادراک شده شیفر (1965) (psq) و پرسشنامه راهبردهای مقابله با شرایط پراسترس اندلر و پارکر (1990) (ciss) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، آزمون t برای دو نمونه وابسته و آزمون خی دو تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که فراوانی سبک فرزندپروری مقتدرانه در گروه غیرمعتاد به طور معناداری بالاتر از گروه معتاد (001/0>p) و فراوانی سبک فرزندپروری بی?اعتنا و مستبدانه در گروه معتاد به طور معناداری بالاتر از گروه غیرمعتاد (05/0>p) بود. اما در سبک سهل?گیرانه تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نگردید. همچنین یافته?ها نشان داد که فراوانی راهبرد مسئله?مدار در گروه غیرمعتاد به طور معناداری بالاتر از گروه معتاد (001/0>p) و راهبرد هیجان?مدار در گروه معتاد به طور معناداری بالاتر از گروه غیرمعتاد (001/0>p) بود، اما بین دو گروه از لحاظ راهبرد اجتنابی تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که در کل نمونه مورد مطالعه (100= n) بین سبک فرزندپروری مقتدرانه با راهبرد مسئله?مدار (001/0>p) و بین سبک فرزندپروری بی?اعتنا با راهبرد هیجان?مدار (001/0>p) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج آزمون کای اسکوئر نشان دادند که جوانان گروه غیرمعتاد و والدین آنان نسبت به گروه همتا به طور معنادار دارای تحصیلات بالاتری بودند. نتایج تحقیق حاضر می?تواند به طراحی علمی?تر برنامه?های اجتماعی در سه سطح پیشگیرانه (اول، دوم و سوم) کمک نماید. در این راستا طراحی راهکارهایی جهت بهبود سبک مهارت?های فرزندپروری در والدین و توجه به پرورش شیوه?های مناسب مقابله با استرس در جوانان معتاد و غیرمعتاد به عنوان راهبردهای پیشگیری پیشنهاد شده?اند.