حوضه گیوی چای با مساحتی معادل 827 کیلومتر مربع یکی از زیرحوضه های آبریز سفیدرود می باشد که در مختصات 48درجه و 14 دقیقه و 30 ثانیه تا 48 درجه و 32 دقیقه و 35 ثانیه طول شرقی و 37درجه و 25 دقیقه و 40 ثانیه تا 37 درجه و 54 دقیقه و 30 ثانیه عرض شمالی واقع شده است. این حوضه از شمال به حوضه آبریز قره سو و ارتفاعات ترکا، پیله، چاله مرز و گنداب، از غرب به حوضه آبریز رودخانه قرنقو و از شرق به حوضه آبریز رودخانه های آق اولر، ناورود و رشته کوه های تالش و از جنوب به حوضه آبریز پایاب رودخانه قزل اوزن محدود می شود. به طور کلی حوضه آبریز گیوی چای متشکل از رودخانه های اصلی به نام های هروآباد، آرپاچای و گیوی چای می باشد که با راستای عمومی جنوب شرق- شمالغرب جریان یافته و پس از دریافت جریان رودخانه های فرعی سنگورچای و رودخانه گزاز، در رقوم ارتفاعی 860 متر از سطح دریا در بخش جنوب غربی از عرصه مطالعاتی خارج و به رودخانه قزل اوزن تخلیه می گردد. این منطقه با توجه به شرایط زمین شناسی، هیدرولوژیکی و اقلیمی از قابلیت بالایی در وقوع زمین لغزش برخوردار می باشد. لذا با توجه به این ویژگی حوضه، اقدام به پهنه بندی مناطق مستعد لغزش خواهد شد. در این رساله به منظور پهنه بندی مناطق مستعد لغزش از روش شبکه عصبی مصنوعی استفاده خواهد شد. در این روش 80% لغزش های رخ داده به عنوان داده های تعلیمی و 20% لغزش ها به منظور تست نتایج انتخاب شده اند. در فرایند تعلیم داده ها از شبکه عصبی مصنوعی استفاده می شود. عوامل موثر در لغزش، ورودی مدل را شامل می شوند. این اطلاعات پس از ورود به مدل، وزن دهی شده و میزان اثرگذاری هر عامل تعیین گردیده و با توجه به وزنی که به پیکسل ها داده می شود نقشه مناطق مستعد لغزش ترسیم می گردد. مناطق مستعد لغزش از طریق وزن های تعیین شده به وسیله الگوریتم پیش رونده و پایگاه داده های مکانی تعیین می گردد. داده های به دست آمده، به صورت جفتی برای هر پیکسل رده بندی می شوند. اولین داده نشان دهنده احتمال عدم وقوع لغزش بوده و دومین داده نشان دهنده بیشترین احتمال وقوع می باشد. با استفاده از این داده ها وزن تمام مناطق مستعد تعیین شده و نقشه مناطق مستعد ترسیم می گردد. به منظور تعیین صحت نتایج بدست آمده از مدل، این نتایج با داده های تستی مقایسه شده و فرایند صحت سنجی انجام می گیرد.

چکیده ندارد.