خاک یکی از مهم ترین منابع طبیعی هر کشور است که در تولید محصولات کشاورزی مهم ترین نقش را دارا می باشد، اما تخریب زمین به علت فرسایش خاک در اثر عملیات های نامناسب کشاورزی به یکی از معضل های زیست محیطی جدی تبدیل شده است. در طی چند دهه اخیر اقدامات متعددی جهت حفظ و پایداری این منبع مهم از جمله کشت بدون خاک-ورزی انجام شده است. با این حال تاکنون موفقیت محدودی در دستیابی به اهداف خود داشته اند. استان فارس با در اختیار داشتن 735471 هکتار سطح زیر کشت یا حدود 78/5 درصد از کل آن، رتبه 6 را به خود اختصاص داده است که از این میزان شهرستان مرودشت با دارا بودن 134000 هکتار از سطح زیر کشت اراضی استان حدود 18 درصد، بیشترین سهم را در استان به خود اختصاص داده است. به همین منظور مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر پذیرش کشت بدون خاک-ورزی با استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده در بین کشاورزان شهرستان مرودشت در سال زراعی 91-1390 به انجام رسید. جامعه آماری تحقیق شامل کشاورزان شهرستان مرودشت(19700 نفر) بود. اطلاعات لازم برای رسیدن به اهداف تحقیق از طریق پرسش نامه از 300 کشاورز منطقه از روش نمونه گیری طبقه بندی متناسب با استفاده از فرمول کوکران جمع-آوری گردید. جهت تحلیل داده ها از مدل های رگرسیونی لاجیت استفاده شد. فرآیند پذیرش کشت بدون خاک ورزی تحت سه مدل رگرسیونی لاجیت شامل تئوری رفتار برنامه ریزی شده و مدل اقتصادی، اجتماعی و نهادی و ترکیبی از هردو مدل ارائه شد. نتایج مدل ترکیبی رگرسیونی نشان داد که نگرش کشاورزان نسبت به حفاظت خاک، درک کنترل رفتار و نیز تحصیلات، سابقه کشاورزی، مساحت زمین، حضور در کلاس های ترویجی و تماس با کارشناسان و مروجان به طور مثبت و معنی داری تصمیم کشاورزان برای پذیرش کشت بدون خاک ورزی را تحت تاثیر قرار می دهند، در حالیکه هنجارذهنی، سن، تعداد قطعات زمین زراعی، دریافت وام به عنوان عامل منفی و معنی دار موثر بر پذیرش کشاورزان شناخته شدند. با توجه به نتایج تحقیق، سازمان های مرتبط با افزایش مساعدت های مالی کشاورزان را در زمینه پذیرش و استفاده از کشت بدون خاک ورزی مساعدت نمایند. همچنین با افزایش آموزش های مربوط به حفاظت خاک و توسعه کلاس های ترویجی مربوط به کشت بدون خاک ورزی دانش و آگاهی کشاورزان را نسبت به کشت بدون خاک ورزی توصیه می شود.

باززائی مهم ترین پیش نیاز برای پیاده سازی برنامه های اصلاحی و انجام ترانسفورماسیون و انتقال ژن از طریق مهندسی ژنتیک در گیاهان مختلف می باشد.لذا در این مطالعه بهترین تیمار تنظیم کننده های رشد برای کالوس زائی و باززائی در چمن فستوکای بلند (festuca arundinacea cv. greystone) و آفریقایی (cyndon dactylon) بررسی و هم چنین ریزنمونه مناسب برای کالوس زائی تعیین گردید. محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (ms) حاوی30 گرم در لیتر ساکارز و 8 گرم در لیتر آگار همراه با تنظیم کننده رشد2 و4 دی کلروفنوکسی استیک اسید (2,4-d) در غلظت های 13، 22، 31 ،40 و 49 میکرومولار به منظورکالوس زائی و همان محیط کشت همراه بنزیل آمینوپورین (bap) در غلظت های صفر(شاهد)، 4/4، 6، 8/8، 11و 3/13 میکرومولار به منظور باززائی به کار رفت. قطعاتی از برگ، ریشه، بذر سالم، بذرخراش دهی شده با سولفوریک اسید 50% و بذر خراش دهی شده با سولفوریک اسید 50% + برش خورده به صورت طولی نیز به منظور تعیین بهترین ریزنمونه استفاده شدند. درمورد چمن آفریقایی در هیچ یک از ریزنمونه ها کالوس تشکیل نشد. نتایج نشان داد که تنظیم کننده رشد 2,4-d تأثیر معنی داری روی کالوس زائی فستوکای بلند داشت و بیش ترین فراوانی از نظر کالوس زائی (46%) در تیمار 31 میکرومولار 2,4-d به دست آمد. بیش ترین وزن کالوس (6/86 میلی گرم) و کم ترین زمان برای کالوس زایی (7 روز) نیز در این تیمار حاصل شد. بیش ترین درصد باززائی شاخساره از کالوس (68%) در تیمار 4/4 میکرو مولار bap بدست آمد. هم چنین بیش ترین تعداد شاخساره با میانگین (6 عدد) و بالاترین وزن تر (440 میلی گرم) و خشک شاخساره (25/44 میلی گرم) در تیمار 4/4 میکرومولار تنظیم کننده رشد bap بدست آمد. از میان ریزنمونه های به کار رفته نیز بذر بالغ برش خورده به صورت طولی که توسط سولفوریک اسید 50% خراش دهی شده بود، مناسب ترین ریزنمونه برای کالوس زایی فستوکای بلند بود.