در طول چند سال گذشته، چند خاموشی فاجعه بار در مناطق مختلف جهان به وقوع پیوست. گرچه خاموشی های شبکه قدرت در گذشته نیز بوده است اما به نظر می رسد که اخیراً فرکانس وقوع آن ها افزایش یافته است و شبکه-های سیستم قدرت شکننده تر شده اند. قابلیت آن ها برای واکنش سریع و مناسب نسبت به خطاهای سیستم و اتفاقات غیرعادی، کاهش یافته است. حفاظت خط انتقال معمولاً به وسیله ی رله های دیستانس انجام می شود. رله های دیستانس به صورت رله های اولیه محلی (ناحیه 1)، رله های ثانویه (ناحیه 2) و رله های پشتیبان دور (ناحیه 3) طبقه-بندی می شوند. ناحیه 3 یک رله دیستانس استفاده می شود تا حفاظت پشتیبان دور را در حالت عمل نکردن حفاظت اولیه و ثانویه فراهم کند. با این وجود، خطر عملکرد نادرست تحت شرایط پرتنش مانند بارگیری شدید و ناپایداری ولتاژ کاملاً بالا است. این عملکرد نادرست می تواند به علت افزایش سطح بار به حدی باشد که رله، جریان و ولتاژ سیستم را به امپدانسی تبدیل کند که در واقع آن امپدانس وجود ندارد یعنی حالت تجاوز بار. همچنین دلایل دیگری مانند نوسان توان و ناپایداری ولتاژ برای عملکرد نادرست ناحیه 3 وجود دارد. ناحیه 3 رله ها به علت وقوع خطای پنهان می تواند به صورت اشتباه عمل کند. خطای پنهان معمولاً کم یاب بوده ولی می تواند به خاطر خطاهای سخت-افزاری یا نرم افزاری در ناحیه 3 رله رخ دهد. این خطا ممکن است برای مدت طولانی به صورت مخفی بماند. با این وجود، این مشکلات ممکن است به عنوان حساسیت بیشتر ناحیه 3 رله حتی نسبت به اضافه باری خط دور بازنمود پیدا کند. گرچه این اضافه باری ممکن است به صورت گذرا باشد یا ممکن است به مرحله ای نرسد که ناحیه 1 و 2 رله نیاز به عملکرد داشته باشد، ناحیه 3 بیش فعال رله ممکن است عمل کند و باعث عملکرد رله های دیگر نیز شده و منجر به حوادث پی درپی شود. برای جلوگیری از عملکرد نامطلوب حفاظت پشتیبان به علت تجاوز بار، چند روش پیشنهاد شده است. روش استفاده شده برای بهبود عملکرد رله دیستانس برپایه ارتباط مخابراتی بین دو پست متصل می باشد. این فرض دور از واقع نیست. زیرا بیشتر شبکه های قدرت از این امکانات استفاده می کنند. در این پایان نامه از این امکان استفاده خواهد شد و انتظار می رود روش های جدید ارائه شده، عملکرد مناسبی در مقابل خطای پنهان ناحیه 3 رله دیستانس داشته باشد.