پهنه تکنار در استان خراسان رضوی و در محدوده شمال غرب شهرستان کاشمر قرار گرفته است که در جنوب به گسل فعال درونه و در شمال به گسل تکنار محدود می شود. این دو گسل در غرب با اتصال به هم، ظاهر گوه ای شکل منطقه تکنار را بوجود می آورند. درک ارتباط بین ساختارها در پهنه تکنار، بخصوص گسلها، هدف اصلی این مطالعه قرار گرفته است. به منظور دستیابی به این مهم و بر اساس نقشه ساختاری تهیه شده از منطقه و نیز اطلاعات حاصل از شواهد صحرایی، سه نیمرخ رسم گردید. ساختار رانده چین خورده در جنوب شرق منطقه شامل یک چین پلانج دار به سمت جنوب غرب است. تفسیر نیمرخ سیر در این ناحیه، چین خوردگی را به عنوان عامل اصلی دگرشکلی معرفی می کند که در ادامه با شکل گیری گسلهای معکوس در امتداد لایه بندی همراه بوده است. دو نیمرخ کاسف و زروقت بر روی گسل تکنار ترسیم شدند. نیمرخ کاسف نشان داد گسلهای امتداد لغز پهنه تکنار با راستای غرب شمال غرب- شرق جنوب شرق فعالیت راستگرد دارند که با جابجایی تمامی واحدهای پرکامبرین تا سنوزوئیک همراه هستند و به نظر می رسد ارتباط تنگاتنگی با جنبش راستگرد رخ داده در امتداد سیستم گسلی تکنار داشته باشند بنحوی که می توان گسلهای امتداد لغز را شاخه های گسلی شعاعی(reidel) جدا شده از سیستم گسلی تکنار بر شمرد. ساختار گل مثبت احتمالی در ناحیه زروقت و نیمرخ مربوط به آن که از جمله ساختارهای خاص مرتبط با پهنه های امتداد لغز می باشند، نتایج بدست آمده از نیمرخ کاسف مربوط به تئوری انتشار گسلهای شعاعی را تقویت می کند. بنابراین تفسیر نیمرخ های کاسف و زروقت که بر روی گسل تکنار ترسیم شده اند، نشان می دهد آخرین فعالیت رخ داده در امتداد این سیستم گسلی بصورت راستگرد قابل تصور است.