این پژوهش با هدف بررسی چالش ها و مشکلات رشته های مدال آور دو و میدانی، قایقرانی و شنای ایران انجام شد. این پژوهش از نوع علمی- کاربردی و روش اجرای آن میدانی توصیفی- پیمایشی است، که به صورت میدانی اجرا گردیده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی محقق ساخته با مقیاس 5 طیفی لیکرت است که روایی آن با آلفای کرونباخ 87/0مورد تأیید واقع شده است. نمونه آماری شامل 49 نفر از ورزشکاران ملی پوش دانشگاهی رشته های مذکور و 60 نفر از مربیان مجرب این رشته ها بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها نیز از دو نرم افزار spss و minitab استفاده شده است. یافته ها پس از تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون فریدمن نشان داده شد در هر سه گروه مربیان عدم وجود برنامه ریزی بلندمدت مهمترین چالش و مشکل ورزشهای مدال آور است. پس از این عامل، در میان مربیان دو و میدانی کمبود اماکن و تجهیزات و در مربیان قایقرانی و شنا عدم حمایت رسانه ها به ترتیب مهمترین موانع و چالشها بودند. همچنین در گروه ورزشکاران دو و میدانی عدم حمایت رسانه ها و عدم برنامه-ریزی بلندمدت، در ورزشکاران قایقرانی عدم حمایت رسانه ها و کمبود بودجه و در ورزشکاران شنا عدم برنامه ریزی بلندمدت و کمبود بودجه به ترتیب مهمترین موانع و چالشهای ورزشهای مدال آور بودند. همچنین بین نظرات ورزشکاران و مربیان پیرامون اولویت چالشها و نیز بین نظرات ورزشکاران و مربیان هر یک از رشته ها درباره ی چالش ها و مشکلات هر یک از رشته ها تفاوت معناداری مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری با توجه به نقش برنامه ریزی بلندمدت، بودجه، اماکن و تجهیزات و نیز حمایت رسانه ها در گسترش رشته های مدال آور، نیاز به رویکردی اساسی در توجه به برنامه ریزی بلندمدت به ویژه در نهاد های کلان ورزشی، افزایش بودجه ی اختصاصی به رشته های مذکور، استاندارد سازی و توزیع برابر امکانات ورزشی و نیز تغییر جهت رسانه های گروهی در راستای حمایت از این رشته ها توصیه می گردد.