لینگواتولا سراتا یک بندپای نا به جا از کلاس پنتاستومیدا می باشد. این انگل همچنین به کرم زبانی شکل معروف است، و یک انگل زئونوتیک می باشد که دارای انتشار جهانی است و نواحی فوقانی دستگاه تنفسی، و بینی حیوانات خانواده سگ سانان را آلوده می کند در حالی که مراحل نابالغ انگل در عقده های لنفاوی مزانتریک، کبد، طحال و شش های میزبان های واسط گیاهخوار مستقر می شوند. لینگواتولوزیس از لحاظ دامپزشکی و سلامت عمومی در جهان و از جمله ایران دارای اهمیت فراوان می باشد. در این بررسی، در شرایط آزمایشگاهی انگل را در معرض سه داروی آیورمکتین، کلوزانتل و رافوکساناید قرار داده و در یک دوره زمانی مشخص واکنش های انگل نسبت به دوزهای مختلف داروها بررسی شد. هدف از انجام چنین آزمایشی پیدا کردن داروی مناسب بر ضد انگل در بدن میزبان واسط بود تا شاید به این طریق بتوان میزان آلودگی در میزبان واسط و میزان ابتلا موارد انسانی از راه مصرف فراورده های دامی را به حداقل رسانید. دوزهای این دارو ها شامل ده میلی گرم، یک میلی گرم، یک دهم میلی گرم و یک صدم میلی گرم به ازای هر میلی لیتر محیط کشت بود .نتایج حاصل از تجزیه آماری به وضوح نشان می دهد که داروهای استفاده شده در این تحقیق تاثیرهای متفاوتی بر روی انگل لینگوآتولا سراتا داشته اند. به طوری که رافوکساناید برروی انگل تاثیری نداشت ولی داروی آیورمکتین بیشترین تاثیر را نسبت به دو داروی دیگر برروی انگل داشت. (5./0 >p). همچنین معنادار بودن تفاوت اثر بین غلظت های مختلف نشان می دهد با افزایش غلظت، تاثیر کشندگی دارو برروی انگل بیشتر می شود.