افزودن مهاربند به سازه ها از جمله روش های معمول مقاوم سازی به شمار می آید. ایده استفاده از کابل به عنوان مهاربند در ساختمان ها که در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است؛ مبتنی بر ویژگی های آن اعم از انعطاف پذیری، ظرفیت بالای تحمل نیروهای کششی و عدم تحمل نیروی فشاری می باشد. بیشتر تحقیقات موجود در مورد رفتار سازه های با مهاربند کابلی تئوری و در محدوده رفتار خطی و یا غیرخطی با در نظر گرفتن رفتار غیرخطی هندسی کابل متمرکز می باشد. در این پژوهش رفتار غیرخطی قاب های فولادی با مهاربند کابلی با در نظر گرفتن رفتار الاستو پلاستیک مصالح قاب و کابل و رفتار غیرخطی هندسی کابل مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا در یک قاب خمشی یک طبقه با مهاربند کابلی، اثر اضافه شدن کابل با قطرهای مختلف در شکل پذیری و مکانیزم شکست قاب مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه رفتار قاب های خمشی دو و چهار طبقه مهار شده به وسیله کابل با قطر های مختلف بررسی می شود. با توجه به نتایج تحلیل، سه نوع مکانیزم شکست برای قاب ها به دست آمده است که مکانیزم اول مطلوب بوده و مکانیزم دوم به علت انتخاب مهاربند با قطر بالا و مکانیزم سوم به دلیل انتخاب تیر با سطح مقطع بالا مطلوب نمی باشد. نتایج حاصل از تحلیل حاکی از آن است که مکانیزم اول به علت استفاده از تیر با سطح مقطع متوسط و مهاربند های با قطر کم شکل پذیری و رفتار مناسبی در سازه را به دنبال خواهد داشت. از طرفی با انتخاب مهاربند با قطر خیلی بالا، مکانیزم گسیختگی در سازه از شکست تیر به شکست ستون منتقل شده و باعث می شود ضمن عدم استفاده بهینه از ظرفیت سازه، سیستم مهاربندی شده توسط کابل شکل پذیری مناسبی نداشته باشد. نتایج مطالعات بیانگر این مطلب است که در سیستم مهاربندی شده توسط کابل استفاده از مهاربندهایی که قطر کمتری دارند، در کاهش درصد جابجایی طبقه بیشتر موثر می باشند. برای اینکه سازه رفتار مناسبی از خود نشان دهد انتخاب پیش تنیدگی زیاد توأم با قطر زیاد مهاربند ضرورتی ندارد.