لزوم استفاده از ساختمان های بلند در شهرهای پر جمعیت، هر روز بیشتر احساس می شود، لذا استفاده از سیستم های سازه ای مناسب و کارآمد از لحاظ فنی و اقتصادی، ضروری به نظر می رسد. سیستم کمربند خرپایی با داشتن یک هسته مهاربندی شده در مرکز سازه که توسط کمربند خرپایی محاط شده است، سیستمی کارا و مطمئنی را در مواجه با زلزله های شدید تامین می کند. به دلیل کاهش تغییرمکان های جانبی و فولاد مصرفی در سازه، این سیستم مورد توجه خاص محققین قرار گرفته است. امروزه محاسبه نیروی زلزله طراحی از طیف خطی آن، با اعمال ضریب کاهشی بنام ضریب رفتار انجام می گیرد. این ضریب اعمال کننده کاهش نیروی جانبی سازه به دلیل اتلاف انرژی در اثر رفتار غیر ارتجاعی، میرایی سازه، اضافه مقاومت مصالح، تردی و شکل پذیری اعضاء می باشد. به دلیل عدم ارائه ضریب رفتار مشخص برای این نوع سازه های خاص در آیین نامه ها، در این تحقیق به بررسی و به دست آوردن ضریب رفتار سیستم سازه ای کمربند خرپایی به وسیله تحلیل استاتیکی غیرخطی با نیروی فزایند تدریجی (pushover) پرداخته شده است. در تحقیق حاضر به محاسبه تغییر مکان جانبی و ضریب رفتار 78 مدل سازه ای 9، 11، 13، 15، 17، 19 طبقه فلزی که به وسیله بادبندهای ضربدری و شورون(?) مهاربندی شده، پرداخته گردیده است. مدل ها به صورت قاب خمشی همراه با هسته مرکزی و کمربند خرپایی واقع در ترازهای 1/4، 2/4، 3/4، 4/4 ارتفاع سازه، با استفاده از نرم افزار sap 14.2.0 تحلیل و طراحی گردیده است. این تحقیق نشان می دهد که سیستم مهاربندی شورون نسبت به سیستم مهاربندی ضربدری به دلیل ضریب رفتار بزرگتر، شکل پذیری بیشتر و کاهش بیشتر تغییر مکان طبقه بام، سیستم مناسبتری می باشد. همچنین در حالت استفاده از مهار بازویی در یک طبقه از سازه بیشترین ضریب رفتار مربوط به قرارگیری کمربند خرپایی در سه چهارم ارتفاع سازه ( 3/4h) و کمترین مربوط به قرارگیری آن در یک چهارم ارتفاع سازه (1/4h) می باشد و با افزودن تعداد کمربند خرپایی در ارتفاع سازه، ضریب رفتار افزایش می یابد. به طورکلی برای سیستم سازه ای کمربند خرپایی در حالت استفاده از بادبند ضربدری و شورون (?) به ترتیب ضریب رفتار 00/6 و 50/6 پیشنهاد می شود.