امروزه سنتز مشتقات بنزوییک اسیدها از جمله سالیسیلات ها به علت کاربردهای گسترده ی بیولوژیکی، دارویی و صنعتی مورد توجه قرار گرفته است. در طی این پروژه تحقیقاتی، مشتقات جدیدی از سالیسیلیک اسید سنتز شد. برای سنتنز این ترکیبات از آسیلاسیون فریدل-کرافتس ترکیبات آروماتیک غنی از الکترون 4،1– دی متوکسی بنزن (38) و 3،1– دی متوکسی بنزن (56) با معرف آسیلاسیون متیل کلروفرمات استفاده گردید. همچنین به دلیل اهمیت شیمی سبز به کارگیری کاتالیزور مناسب در واکنش آسیلاسیون فریدل-کرافتس مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور کاتالیزورهای آلومینیم تری کلرید، آهن تری کلرید، آلومینیم تری کلرید بربسترسیلیکا و ... استفاده شد. برای بهینه سازی بازده واکنش، مقادیر مختلف کاتالیزور و شرایط دمایی متفاوت نیز بررسی شد. ساختار ترکیبات سنتز شده توسط تکنیک هایgc/ms ، mass، h-nmr1 و ft- ir شناسایی شد. در قسمت دوم این پروژه محصولات متیل سالیسیلات مختلف مشتق شده از ترکیبات 4،1– دی متوکسی بنزن، 3،1– دی متوکسی بنزن و 2،1– دی متوکسی بنزن به صورت تیوری با استفاده از روش های hf، b3lyp و mp2 و مجموعه ی پایه 6-31gبهینه شد. سد انرژی و پایداری این ترکیبات مقایسه گردید. انرژی کل، انرژی نسبی و پارامترهای هندسی مثل طول پیوندها، زاویه پیوندها و زاویه پیچشی نیز محاسبه گردید. ترکیب (50) به منظور بررسی پایدارترین و ناپایدارترین کانفورمر و مطالعه ی پیوند هیدروژنی درون مولکولی مورد آنالیز کانفورماسیونی قرار گرفت. در بخش دیگر ساختارهای تعدادی از تترازول ها و ایمیدوییل آزیدها به منظور بررسی تعادل و مکانیسم ایزومریزاسیون با استفاده از روش های محاسباتی بهینه شد. اثر استخلاف بر تعادل 1- تترازول، 2- تترازول و آزید مورد بررسی قرار گرفت و پایداری نسبی آنها مقایسه گردید. داده های تیوری به دست آمده با داده های تجربی مقایسه گردید و نتایج تیوری تطابق خوبی با نتایج تجربی نشان داد.

چکیده به منظور بررسی اثر باکتری های زیستی و سطوح کود دامی بر ویژگی های کمی و کیفی گلرنگ در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی، اصلاح خاک و بهبود وضعیت تغذیه ای گیاه آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه آموزشی- پژوهشی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1391 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح مصرف کودهای دامی شامل شاهد (عدم کاربرد کود دامی)، 20 و 30 تن در هکتار و 4 سطح مصرف کود زیستی شامل شاهد (عدم کاربرد کود زیستی)، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و ترکیب آزوسپریلیوم بعلاوه ازتوباکتر بودند. بر پایه نتایج بدست آمده کاربرد سطوح مختلف کود دامی بر ارتفاع بوته، تعدادطبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن دانه در طبق، وزن صد دانه، عملکرد اقتصادی و بیولوژیک و شاخص برداشت در گیاه تاثیر معنی داری داشت. اثر تیمارهای کود زیست بر تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن دانه در طبق، عملکرد اقتصادی و بیولوژیک، شاخص برداشت، ارتفاع بوته و کلروفیل برگ معنی دار بود. بررسی اثر متقابل فاکتورها نشان داد که بیشترین مقدار عملکرد اقتصادی به میزان 49/8 تن در هکتار با مصرف توام 30 تن در هکتار کود دامی و کود زیستی آزوسپریلیوم بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد 8/8 افزایش نشان داد. همچنین اثر کود دامی بر درصد روغن دانه معنی دار بود. نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف تلفیقی کودهای دامی و زیستی، نسبت به مصرف جداگانه آن ها می تواند در افزایش عملکرد و اجزا عملکرد کمی و کیفی گلرنگ نقش موثری را ایفا کند.

اخیراً نانوکامپوزیت‏های هیبریدی آلی- معدنی کاربرد‏های زیادی در زمینه جداسازی، کاتالیزور، الکتروشیمی، حسگر و پیل‏های سوختی پیدا کرده‏اند. همچنین ذخیره هیدروژن یکی از چالش‏های بزرگ محققین در حوزه پیل سوختی می‏باشد. تمرکز اصلی این رساله ساخت و بررسی سیستم‏های نانوساختار نانوکامپوزیت‏های آلی-معدنی جدیدی برای ذخیره‏سازی هیدروژن می‏باشد. در بخش اول رساله، نانوکامپوزیت‏هایی شامل آلومینا، بوریا، رزین فنولی و کربن مزوپور سنتز وشناسایی شدند، سپس میزان ذخیره‏ی هیدروژن آن‏ها مورد بررسی قرار گرفت. برای ذخیره‏سازی هیدروژن به مواد نانوساختار متخلخل با مساحت سطح بالا نیاز است. این نانوکامپوزیت‏های سنتز‏شده دارای ساختاری متخلخل با مساحت سطح ویژه‏‏ی بالایی هستند و ما آن‏ها را به عنوان مواد جدیدی برای ذخیره‏ی هیدروژن معرفی می‏کنیم. جذب هیدروژن، مساحت سطح ویژه، حجم و سایز حفرات بر روی نمونه‏های مختلف نانوکامپوزیت‏ها مورد بررسی قرار گرفت. خواص ساختاری، بررسی نوع بافت، مورفولوژی، میزان بلورینگی یا کریستالینیتی، اندازه ذرات و سطح ویژه همه‏ی نانوکامپوزیت‏ها و نانوکاتالیست‏های تهیه شده با استفاده از تکنیک‏های مختلف اسپکتروسکوپی از جمله پراش اشعه‏ی ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، طیف‏سنجی مادون قرمز (ft-ir) و همچنین هم‏دمای جذب و واجذب گاز نیتروژن bet و bjh ارزیابی شد. پایداری گرمایی آن‏ها نیز با تکنیک‏های آنالیزهای حرارتی tgaو dsc تعیین گردید. نانوکامپوزیت‏های هیبریدی آلی-معدنی معرفی شده می توانند خواص خوبی به لحاظ فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی ایجاد نمایند. در بخش دوم این رساله نانوساختارهای مزوپور آلومینا و مخلوط اکسیدی آلومینا- بورات، سنتز‏شده با استفاده از فنول فرمالدهید رزین به‏عنوان عامل هدایت‏کننده‏ی ساختار، مورد مطالعه قرار گرفت و میزان بلورینگی، نوع فازها، مورفولوژی، مساحت سطح ویژه و میزان تخلخل آن‏ها بررسی شد. در ادامه از آن‏ها به‏عنوان نانوکاتالیست در واکنش حذفی الکل‏ استفاده شد. در این پژوهش می‏توان عنوان کرد که یک روش نو و قابل تولید با بازده بالا برای تهیه نانوکاتالیست‏های آلومینایی با میزان تخلخل و حجم حفرات عالی و مساحت سطح ویژه بالا معرفی شده است. این تحقیق، اولین گزارش استفاده از رزین فنولی به عنوان عامل هدایت‏کننده‏ی ساختار در سنتز آلومینای مزوپور نانومیله‏ای و با مورفولوژی مشخص و تک فاز کریستالی گاما و در دمای تکلیس پایین با سطح ویژه ی بسیار بالا و سنتز آلومینا- بورات اکسید نانوساختار با سایز ذرات کمتر از 50 نانومتر می باشد. در بخش سوم دسته جدیدی از مواد نانو حفره هیبریدی آلی- معدنی به نام بورازین- ملامین پلیمر به منظور ذخیره‏سازی گاز طراحی، سنتز و شناسایی گردید. مشاهده شد این نوع پلیمر جدیدکلیه فاکتورهای لازم برای ذخیره هیدروژن مثل سطح ویژه بالا، حجم حفرات مورد نیاز، آروماتیسیته و وزن سبک را دارا است. بورازین- ملامین پلیمرها بسیار شبیه به چارچوب‏های آلی-کووالانسی (cofs) عمل می کنند. در بخش محاسباتی این پروژه از روش‏های شیمی کوانتومی و شبیه‏سازی دینامیک مولکولی برای ارزیابی ظرفیت ذخیره‏ی هیدروژن ترکیب جدید بورازین- ملامین پلیمر مطرح شده استفاده شد. در کشور ما مبحث ذخیره‏ی هیدروژن حالت جامد جدید بوده و پیشرفت مطلوبی هم نداشته است. به همین دلیل انجام تحقیقاتی مشابه با این رساله باعث بدست آوردن تجربیات علمی و عملی مفیدی در این زمینه و گسترش آن در کشور خواهد شد.