خواندن یکی از اساسی ترین مهارت های مورد نیاز در عصر حاضر است، بنابراین بروز هرگونه اختلال در آن می تواند مشکلات زیادی را برای دانش آموزان بوجود آورد. بیشتر پژوهشگران عقیده دارند که مشکل در خواندن ارتباط قابل ملاحظه ای با نقص در مهارت های زبان دارد، به خصوص با مهارت های واج شناختی و توانایی درک این قاعده که اصوات و حروف چطور برای ساختن کلمات به کار برده می شوند. بررسی اختلال خواندن و یافتن دلایل مشکلات دانش آموزان در خواندن از اهمیتی کلیدی برخوردار است. دانش آموزانی که در خواندن مسأله دارند به احتمال زیاد در بسیاری از زمینه های دیگر تحصیلی هم مشکل پیدا خواهند کرد. تحقیقات حاکی از آن است که کودکانی ک در سال اول دبستان از دیگران از نظر خواندن عقب مانده اند، به احتمال زیاد در کلاس های دوم و سوم نیز از همکلاسان خود عقب خواهند ماند. هم اکنون معضل نارساخوانی در بسیاری از کشورها به یک دغدغه ملی تبدیل شده است. در کشور ما نیز چندی است که این مشکل از طرف صاحبنظران و متخصصان مورد توجه قرار گرفته و برای تشخیص و درمان آن گام هایی نیز برداشته شده است. در این پژوهش میزان شیوع نارساخوانی در کودکان دبستانی یکی از نواحی مشهد مورد بررسی قرار گرفته است.

چکیده کلیدواژه ها oct4b1، سلول های بنیادی جنینی ، موش تراریخت ، پرتوانی ، خودبازسازی oct4 یکی از فاکتورهای رونویسی خانواده pou، با نقش کلیدی در تنظیم حالت خودبازسازی و پرتوانی سلولی در سلول های بنیادی جنینی و سلول های سرطانی جنینی، به عنوان تنظیم کننده کلیدی و مارکر ویژه سلول های پرتوان در in vitro و in vivo شناخته شده است و بیان آن برای رشد و تکوین جنینی پستانداران ضروری است. oct4 انسانی دارای سه واریانت بالقوه oct4a،oct4b و oct4b1می باشد. در بررسی های آزمایشگاهی که تاکنون بر روی واریانت جدید oct4b1 صورت گرفته، کاهش بیان آن در طی تمایز و ارتباط آن با آپوپتوز و تومورزایی گزارش شده است. از آنجائیکه بررسی عملکرد یک ژن در یک موجود کامل (in vivo)، بهترین شیوه مطالعه و نتایج حاصل از آن معتبرتر از روش های آزمایشگاهی (in vitro) است، هدف ما در این تحقیق، تلاش برای تولید موش تراریختی با بیش بیان oct4b1، به عنوان مدلی برای رفع بسیاری از ابهامات موجود در عملکرد oct4b1 در مراحل تکوین و همچنین بررسی نقش این واریانت در سرطانزایی در شرایط in vivo بود. بدین منظور، ابتدا دو سازهpcmv–oct4b1cdna و pmmtv–oct4b1cdna طراحی و تهیه گردید. سپس سازه ها با روش الکتروپوریشن به سلول های بنیادی جنینی انتقال یافت تا از این سلول ها در تولید کایمرا استفاده شود. اما ترانسفکشن سلول های es موشی با هیچ یک از دو سازه مذکور به ایجاد رده سلولی پایداری با بیش بیان oct4b1 منتهی نشد. نتایج qrt-pcrو وسترن بلات حاکی از کاهش چشمگیر بیان oct4 اندوژنوس در این سلول ها بود و این احتمالا به دلیل تداخل بیان oct4b1 با oct4 اندوژنوس بوده است. همچنین پس از میکرواینجکشن سازه ها به پیش هسته نر تخمک لقاح یافته و انتقال آنها به اویداکت موش حامله کاذب، با غربالگری در سطح dna ژنومی و رونویسی، موش های تراریخت جداسازی شدند. به این ترتیب مدل موشی دارای بیش بیان oct4b1 برای مطالعات بعدی در دسترس قرار گرفت.