پایان نامه حاضر کوششی است در جهت ارائه راهبردهای موثر جهت افزایش صادرات خرما و رشد سهم بازار جهانی خرما ایران. در این پژوهش با توجه به فرضیه های در نظر گرفته شده به مسائلی نظیر توسعه محصول، ایجاد اتحادیه تولید کنندگان و صادرکنندگان خرما، فرآوری خرما و دریافت اطلاعات بهنگام از شرایط بازار توجه شده است. نظر به اینکه در خرمای هر سال ایران تنها 30% قابلیت صدور را دارند و از این مقدار کمتر از 20% صادر می شود این نتیجه حاصل می شود که بایستی اولا جهت دور خرما تا حد توان راهبردهای موثری طراحی شود و ثانیا از ارقام دیگر که قابلیت صدور به همان صورت اولیه را ندارند با تبدیل به محصولات تکمیلی مثل الکل، شیره، شهد و ... اقدام به صدور نمود. این پژوهش فاصله زمانی سالهای 1373 تا 1377 را در حیطه زمانی خود بررسی نموده است سالهائی که قیمت جهانی نفت بشدت کاهش یافت و ضرورت توجه به صادرات غیر نفتی دوباره در نزد دولتمردان شدت پیدا کرد. با توجه به اینکه محصولات کشاورزی در حالت خام و اولیه دارای کشش درآمدی پائینی هستند و درآمد بالا و ارز آوری مناسبی برای کشورهای تولید کننده ندارند توجه به صنایع تبدیلی و همچنین فرآوری محصول خرما برای صادرات افزایش پیدا می کند. برای رسیدن به این منظور تشکیل اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان و نیز اهتمام به دریافت اطلاعات مناسب و بهنگام از بازارهای جهانی بررسی شده است. در تحقیق حاضر با استفاده از آزمون های میانگین فرضیات بررسی شده اند که در پایان هر چهار فرضیه طرح شده مورد قبول واقع شده اند.