دائره المعارف قرآن لیدن مهم ترین اثر ادبی معاصرغربی در معرفی قرآن کریم می باشد که دارای حدود هزار مدخل در پنج جلد می باشد. صدها نویسنده مسلمان و غیر مسلمان در خلق این اثر مشارکت کرده اند. در این پایان نامه، پنج مدخل مرتبط با یکدیگر انتخاب، ترجمه و نقد مختصری از آنها ارائه شده است. این مداخل عبارتند از: 1- مصاحف نوشته فردریک لیمویس 2- جمع قرآن نوشته جان بورتون 3- تاریخ قرآن نوشته گرهارد بورینگ 4- خلق قرآن نوشته ریچارد سی مارتین 5- رسم الخط قرآن نوشته سولانگ اوری این پنج مدخل به دلیل ارتباطشان در نحوه تکوین قرآن کریم برای ترجمه و نقد انتخاب شده اند. بررسی این پنج مدخل که همگی توسط پژوهشگران غربی نوشته شده ، ما را با دیدگاه دیگران درباره اسلام و قرآن و حتی اندیشه های خودمان آشنا می کند. در این مداخل، تلاش های منظم و روش مند پژوهشگران غربی به وضوح مشاهده می شود مثلاً در مدخل تاریخ قرآن در بحث تاریخ گذاری وقایع قرآنی نویسنده به زیبایی مواردی از وقایع قرآنی مثل سیر تکوینی نماز، سیر اسماء الهی و نیز حروف مقطعه و نیز ماجراهای حضرت ابراهیم (ع) و مکتب وی را در قرآن مورد بررسی قرار داده و با تعیین تاریخ تقریبی آیات سعی کرده است آن تاریخ ها را به صورت پازل مانند در کنار هم قرار داده و آنگاه تاریخ های مبهم وقایع قرآنی را روشن کند. در مدخل رسم الخط قرآن نیز شاهد بیان سیر تاریخی تکمیل رسم الخط قرآن در قرون اولیه اسلامی هستیم. این روش های ارزنده می تواند راهگشای ما در پژوهش هایمان باشد. البته نواقص و قضاوت های نادرست و تعارضات زیادی نیز در این نوشته ها مشاهده می شود. بی توجهی به نظرات ائمه اطهار (ع) و علمای شیعه، کاربرد احادیث ضعیف و اخبار واحد که وقوع تحریف در قرآن کریم را به خواننده القا می کند از اشکالات این نوشته هاست. تعارض بین جملات و قضاوت ها نیز ایراد دیگری است که در مداخل مصاحف، جمع قرآن و تاریخ قرآن فراوان مشاهده می شود. مثلاً در یک جا کلمات قرآن را عین کلمات خداوند معرفی می کند ولی در جای دیگر وجود و یا حذف برخی کلمات قرآن را به پیامبر(ص) و یا صحابه نسبت می دهد. کلیدواژه ها: قرآن، مصاحف، جمع ، تاریخ ، خلق ، رسم الخط ، لیدن، تکوین قرآن

شهرها در هر مکانی که ایجاد و گسترش پیدا کنند از واحدها و پدیده های ژئومورفیک تاثیر می پذیرند. در این میان هر چقدر بر وسعت و ایجاد آن افزوده شود با عوارض متنوع تری درگیر خواهند بود. بررسی این ویژگی ها و تأثیر آن بر شهر ماکو علاوه بر اینکه می تواند نقش این پدیده ها را در سیمای فضایی آن روشن کند، فرصتها و تهدیدهای احتمالی را نیز برجسته خواهد نمود. محدوده مورد مطالعه در موقعیت مطلق در مشخصات جغرافیایی ?19 ?44 تا ?39 ?44 طول شرقی و َ8 ?39 تا ?25 ?39 عرض شمالی با وسعتی حدود 360 کیلومتر مربع و ارتفاع متوسط 1850متر از سطح دریا قرار گرفته است. موقعیت طبیعی شهر نسبت به ارتفاعات اطراف دارای خصوصیات ویژه ای است. شهر در دره عمیق گسلی قرار گرفته که سرتاسر بخش شمالی و جنوبی آن توسط سلسله جبال مرتفع و بصورت پرتگاه در بخش مرکزی، آن را به صورت یک تنگه عمیق در آورده است و شهر بصورت خطی در داخل این تنگه ساخته شده است که هر آن خطر سقوط سنگ های حجیم در امتداد خط گسل آن را تهدید می نماید. لذا در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از مطالعات میدانی، تفسیر نقشه های توپوگرافی 1:50,000 و زمین شناسی 1:100,000 و عوارض و پدیده های ژئومورفولوژیکی محدوده ای که ماکو بر آنها واقع شده، شناسایی و با ترسیم نقشه ها و تهیه تصاویر، تاثیرپذیری شهر مورد مطالعه را از پدیده های ژئومورفولوژیک و تاثیر هریک از آنها را در توسعه فیزیکی شهر مشخص گردد. پارامترهای در نظر گرفته شده جهت بررسی توسعه فیزیکی شهر عبارتند از: شیب، توپوگرافی، فاصله از گسل، لیتولوژی، فاصله از رودخانه، کاربری اراضی و جهت شیب می باشد. برای تهیه نقشه های هریک از پارامترهای در نظرگرفته شده از نرم افزارهای gis استفاده شده است. مدل بکار گرفته شده در این پژوهش مدل سلسله مراتبی(ahp) می باشد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که عامل شیب با بالاترین وزن(435/0) و عامل جهت شیب با کمترین وزن(026/0) به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را در توسعه فیزیکی شهر دارند. منطقه مورد مطالعه از نظر پدیده های ژئومورفولوژی بسیار متنوع می باشند. مهمترین مشکل توسعه فیزیکی کنونی و آتی شهر ماکو، قرار گرفتن در مسیر گسل فعال، شیب تند اسکارپ گسل، ریزش و سقوط سنگ ها و سیلاب های ناگهانی است. با محاسبه شاخص vf که برابر با 15/1 بدست آمده است نشان دهنده فعال بودن منطقه به لحاظ فعالیت های تکتونیکی می باشد. عامل فاصله از گسل با وزن (122/0)، بعد از پارامترهای شیب و توپوگرافی، مهمترین مانع توسعه فیزیکی شهر محسوب می شود و به دلیل فعال بودن، سازندهای سطحی، هیدرولوژی، توپوگرافی و فعالیت های تکتونیکی و دینامیکیِ منطقه را تحت الشعاع قرار می دهد.