با توجه به تغییر اقلیم، استفاده از فرضیه ایستائی در طراحی سیستم های آبی کارایی خود را از دست می دهد. به همین منظور لازم است به جای استفاده از داده های تاریخی در طراحی سیستم های آبی از داده ها تحت تاثیر تغییر اقلیم استفاده شود. در طرح جامع مدیریت منابع آب حوضه آبریز دریاچه ارومیه، برای زیر حوضه آبریز زولاچای ساخت دو سد و تامین نیازهای شرب، صنعت، کشاورزی، آبزی پروری و از همه مهم تر نیاز زیست محیطی پایین دست، دریاچه ارومیه، پیش بینی شده است. هدف از این پایان نامه تعیین پاسخگویی سیستم آبی پیش بینی شده برای این حوضه آبریز تحت شرایط تغییر اقلیم است. برای تعیین اثر تغییر اقلیم بر سیستم های آبی متغیرهایی مانند بارش و دما از نتایج مدل های چرخه عمومی استخراج می گردند. از نتایج این مدل ها تحت سه سناریوی a1b، a2 و b1 استفاده شده است. با توجه به کمبود اطلاعات برای مدل سازی هیدرولوژیکی این حوضه آبریز توسط مدل های هیدرولوژیکی، از روش شبکه عصبی مصنوعی برای توسعه مدل بارش-رواناب در این حوضه استفاده خواهد شد. همچنین برای بهبود عملکرد مدل سازی، شبکه عصبی مصنوعی با تبدیل موجک تلفیق شد است. به منظور مطالعه سیستم های آبی نیاز به ابزار شبیه سازی وجود دارد. در این پایان نامه مخزن زولاچای به عنوان مهم ترین سیستم حوضه آبریز زولاچای مورد مطالعه قرار گرفته است. برای شبیه سازی سیستم آبی حوضه و تعیین اثرات تغییر اقلیم بر سیستم آبی روش پویایی سیستم مورد استفاده خواهد گرفت. نتایج پایان نامه نشان می دهد دما در این حوضه آبریز 1-0.5 درجه سانتی گراد افزایش خواهد داشت. همچنین بارش حوضه روند افزایشی خود را در بازه مطالعاتی (2011-2030) حفظ می کند. همچنین انتظار می رود هیدروگراف ایستگاه مورد مطالعه در شرایط تغییر اقلیم تغییرات کمی و زمانی داشته باشد، به این صورت که رواناب سالانه کاهش یافته و اوج هیدروگراف از ماه ینجم به ماه چهارم منتقل می شود. مطالعه سیستم مخزن زولا در این پایان نامه نشان می دهد در شرایط توسعه گرچه مخزن قادر به تامین نیاز شرب و زیست محیطی است اما تامین نیاز کشاورزی با کمبود مواجه خواهد شد که نیاز به سازگاری با تغییر اقلیم و تغییر الگوی کشت یا روش های آبیاری در حوضه آبریز دارد.