دریاچه ی ارومیه بزرگ ترین دریاچه ی خاورمیانه و دومین دریاچه ی حاوی آب شور در جهان می باشد. این دریاچه در سال های اخیر با خطر خشکی روبرو گشته است. خشکی این دریاچه می تواند زیان های جبران ناپذیری را بر طبیعت، اقتصاد، ساخت جمعیتی و در کل موجودیت منطقه وارد سازد. اما مسئله ای که در کنار خشک شدن دریاچه ی ارومیه مطرح می باشد، این است که ارتباط و پیوستگی مردم با این دریاچه در چه حد است. آیا مردم از نظر فکری و فیزیکی و نیز در عمل، با این دریاچه و وضعیت بحرانی فعلی آن درگیرند و یا نسبت به آن بی تفاوت اند؟ پاسخ به این سوال کلی و نیز یافتن عللی که بر ارتباط و پیوستگی مردم با این دریاچه تأثیر دارند، هدف این تحقیق بوده است. برای فهم علل تأثیرگذار بر ارتباط و پیوستگی با طبیعت دریاچه ی ارومیه، سرمایه ی فرهنگی و اجتماعی، آگاهی از حقوق شهروندی، میزان استفاده از رسانه ها و نیز متغیرهای زمینه ای مانند سن و جنس به عنوان متغیرهای مستقل، مورد مطالعه قرار گرفتند. روش تحقیق پژوهش حاضر، پیمایش بوده و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه است. جامعه آماری نیز شامل تمامی شهروندان پانزده سال به بالای شهر ارومیه به تعداد 583255 نفر می باشد، که از بین آن ها، 384 نفر از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی مطبق، به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. نتایج تحقیق حاصله با استفاده از نرم افزار spss نشان داد که: میزان ارتباط و پیوستگی شهروندان با طبیعت دریاچه ی ارومیه در حد بالایی است و متغیر یاد شده با متغیرهای سن، سرمایه ی اجتماعی وسرمایه ی فرهنگی همبستگی معنی دار داشته ولی با متغیرهای میزان آگاهی از حقوق شهروندی و میزان استفاده از رسانه ها، همبستگی معنی دار ندشته است. همچنین نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که متغیرهای مستقل مانده در مدل رگرسیونی(سرمایه فرهنگی عینیت یافته، سرمایه فرهنگی تجسم یافته، ارتباط با مردم، و سن) توانسته اند 24 درصد از تغییرات متغیر ارتباط و پیوستگی با طبیعت دریاچه ی ارومیه را تبیین نمایند .