یکی از پدیده های نوری که به شکل قدرتمندی در سیلیکون وجود دارد، پدیده پراکندگی رامان است. اندازه ضریب بهره رامان در سیلیکون هزاران برابر قدرتمندتر از سیلیکا است. این امر یک مزیت بزرگ برای سیلیکون به شمار می رود. اما متأسفانه پهنای باند بهره رامان در سیلیکون به حدود 100 گیگاهرتز محدود می شود. این امر نه تنها سبب محدود شدن آن در کاربردهایی با پهنای باند کم می شود، بلکه مانع از ایجاد تقویت کننده های باندپهن با استفاده از طرح های چند پمپی می گردد. اما چنانچه بتوان پهنای باند رامان را حتی به دو برابر مقدار کنونی آن افزایش داد، می توان به ساخت تقویت کننده های باند پهن امیدوار شد. یکی از ویژگی های سیلیکون، امکان ترکیب آن با دیگر نیمه هادی های گروه iv جهت بهبود مشخصات آن است. این امر در میکرو الکترونیک به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته و در اپتیک نیز می تواند مفید باشد. اعمال ناخالصی ژرمانیوم سبب جابجایی فرکانس مرکزی بهره رامان در سیلیکون می گردد. بنابراین با استفاده از طرح های ترکیبی از سیلیکون ژرمانیوم که مقادیر مختلفی از ناخالصی دارند، می توان پهنای باند تقویت کننده را به میزان قابل قبولی افزایش داد. در این تحقیق ابتدا انواع تقویت کننده های رامان سیلیکونی مورد بررسی قرار گرفته و بهره آن ها در مدل های سیگنال کوچک و سیگنال بزرگ مقایسه شده است. سپس موجبرهای سیلیکون ژرمانیومیِ متداول بررسی شده و با تعیین میزان انحصار نور در نواحی مختلف موجبر و همچنین تعیین بهره رامان در ناخالصی های مختلف ژرمانیوم، میزان بهره کلی رامان درون موجبر محاسبه شده است. دیگر عوامل موثر بر بهره کلی تقویت کننده میزان ضرایب جذب هستند، که برای ناخالصی های مختلف محاسبه شده است. پس از تعیین عوامل مختلف بر بهره تقویت کننده، با استفاده از طرح های ترکیبی از سیلیکون ژرمانیوم، بهره تقویت کننده به مقادیر قابل توجهی افزایش یافته است. قدرتمند بودن پدیده رامان در سیلیکون، آن را برای کاربردهای مختلف به ویژه پردازش اطلاعات، جذاب می سازد. در انتهای این تحقیق چند کاربرد برای تقویت کننده های رامان ارائه شده است. با افزایش پهنای باند تقویت کننده کاربردهای احتمالی این قطعات بیشتر نیز خواهد شد.

چکیده جمع آوری ژرم پلاسم اولین قدم در راه اصلاح گیاهان است. با توجه به قدمت کشت و کار ارقام متنوعی از هندوانه در ایران، به نظر می رسد ذخایر ارزشمند و غنی ژنتیکی از این گیاه در ایران وجود داشته باشد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 45 توده هندوانه بومی سیستان با استفاده از نشانگرهای ssr بررسی گردید. در مجموع 9 آغازگر که دارای توالی های ساده تکراری بودند برای تکثیر قطعاتی از dna ژنومی گیاه استفاده شد. دی ان آی ژنومی استخراج شده از نمونه های گیاهی با این آغازگرها تکثیر و محصولات حاصل با استفاده از ژل آگارز شدند. در این بررسی 41 مکان ژنی امتیازبندی شدند که از این تعداد 40 مکان چندشکلی نشان دادند. برای ارزیابی شباهت ژنتیکی میان توده ها از تحلیل خوشه ای با استفاده از ضریب تشابه جاکارد با روش upgma استفاده گردید. میانگین فاصله ژنتیکی میان توده ها (با استفاده از ضریب تشابه جاکارد) 49/0 و میانگین محتوای اطلاعات چندشکل (pic ) 72/0 بود. آغازگر p5 بالاترین مقدار pic (91/0) را دارا بود. بررسی دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای تنوع بالایی را در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه نشان داد. با توجه به نتایج و مشخص شدن کارآیی این نشانگر در تفکیک توده ها، جمع آوری و ارزیابی مولکولی ژنوتیپ ها از سایر نواحی پراکنش این جنس در منطقه، می تواند اطلاعات تکمیلی در ارتباط با تنوع و تاکسونومی این جنس فراهم نماید.

چکیده این پژوهش به منظور بررسی تغییرات ترکیبات شیمیایی و ارزش غذایی سیلاژ ذرت با افزودن درصدهای مختلف اوره به روش in vitro و in situ انجام شد. بدین منظورگیاه ذرت در مرحله نیمه خمیری دانه ها در شهریور ماه برداشت و جهت سیلو نمودن به قطعات 4– 3 سانتیمتری خرد گردید. سپس با سه سطح اوره شامل(5/0 ، 75/0 و 1 درصد) و یک سطح بدون اوره به عنوان شاهد مخلوط و در سطلهای پلاستیکی 5 کیلوگرمی سیلو شدند. سیلوها پس از گذشت 60 روز در دمای آزمایشگاه باز شده و ph آنها بلافاصله تعیین وسپس ترکیبات شیمیایی شامل ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، چربی خام، خاکستر،کربوهیدراتهای محلول در آب، دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی سلولز به روش استاندارد اندازه گیری شد. گوارش پذیری ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و تجزیه پذیری ماده خشک باروشهای آزمون تولیید گاز(in vitro) وکیسه های نایلونی (in situ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزودن اوره باعث افزایش معنی دار ph (از 57/4 به 02/9) و کاهش دیواره سلولی (از31/55 به 93/48 درصد)، دیواره سلولی بدون همی سلولز (از 76/30 به 55/27) و ماده خشک (از 12/97 به 28/96) شد(05/0p<). همچنین، باعث افزایش در حجم گاز تولیدی در بخش نامحلول (b)، انرژی قابل متابولیسم (me) و گوارش پذیری ماده آلی (omd) گردید وتجزیه پذیری ماده خشک، توان تجزیه پذیری(a+b) و تجزیه پذیری موثر در ذرت سیلو شده را افزایش داد. نتایج این بررسی مشخص کرد که با توجه به تغییرات دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز و گوارش پذیری برای تهیه سیلاژ مناسب از گیاه ذرت افزودن 1 درصد اوره بر اساس ماده خشک میتواند باعث بهبود ارزش غذایی آن گردد. واژه های کلیدی: اوره، گیاه ذرت ، سیلاژ، ارزش غذایی، گوارش پذیری