سنگ های آذرین با سن ترشیری در گستره جنوب باختری بیرجند، در خاور ایران، جزء اصلی ترین واحد های سنگی در این محدوده می باشد. در این میان کنگلومرای باسن پالئوسن-ائوسن در منطقه رکات میزبان دایک های آندزیتی با روندهای مختلف است. مورفولوژی این دایک ها به صورت رگه ای و در منتهی الیه لنزی شکل می باشد. بررسی های ساختاری و تجمع دایک ها در مرکز منطقه مطالعاتی بیانگر بالا بودن نرخ کرنش در این منطقه است. عدم وجود هاله دگرگونی در اطراف دایک ها بیانگر این است که سازوکار جایگیری ماگما به صورت غیر فعال می باشد که در آن الزاما شکستگی های کششی فضای لازم را برای جایگیری ماگما فراهم کرده اند. این مدل جایگیری ماگما ناشی از عملکرد تکتونیک باز شدگی است. شواهد ریزساختاری و مزوسکوپی، روشنگر تاثیر فاز دگرشکلی در واحدهای سنگی است که جنبش همزمان در حین جایگیری دایک ها را تایید می کند. بررسی اثر تکوین تنش دیرین نیز در محدوده رکات بیانگر تاثیر سیستم کشش در منطقه است که جایگیری ماگما را در شکستگی ها و گسل ها در پی دارد.