ورود فلزات سنگین به محیط زیست، در اثر فعالیتهای کشاورزی و صنعتی، از یک طرف موجب جذب بیشتر فلزات توسط گیاهان گشته و از طرف دیگر ممکن است در اثر ورود زه آب های حاوی این عناصر از خاک های آلوده به آب های زیرزمینی، موجب آلودگی آنها گردد. این پژوهش در سال های 1389 تا 1390، در دانشگاه زنجان آزمایشگاه خاکشناسی انجام گرفت و تعداد هفت نمونه خاک به صورت ستون های دست نخورده مورد مطالعه قرار گرفت. سپس آزمایشات انتقال املاح جهت تشخیص و پیش بینی جریان ترجیحی در خاک ها صورت گرفت. بعد از اتمام آزمایشات انتقال املاح و پیش بینی شدت جریان مولد انتقال ترجیحی املاح، آزمایشات رنگ زنی به خاک ها صورت گرفت و همزمان منحنی-های رطوبتی خاک ها بدست آمد. هدف نهایی در این تحقیق رسیدن به رطوبت بحرانی و از روی آن به مکش بحرانی ایجاد کننده جریان ترجیحی بود. نتایج حاصل از عکس برداری خاک ها نشان دهنده وقوع جریان ترجیحی در آن شدت جریان بود. رطوبت بحرانی بعد از برازش بر روی منحنی رطوبتی بدست آمد و مکش موجود در آن رطوبت مشخص گردید. شاخص های مدل cde و clt بعد از برازش این دومدل بر داده های حاصل از منحنی های رخنه تجربی هر خاک، بدست آمد و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ضریب پخش پذیری در رطوبت بحرانی در برخی خاک ها حداقل می باشد. در خاک های مورد آزمایش که غالبا دارای بافت متوسط می باشند بالا بودن ضریب پخش پذیری بیانگر این است که انتقال املاح در خاک ها تحت تاثیر منافذ درشت خاک می باشند. بر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش حداقل مقدار مکش بحرانی که در آن احتمال رخ دادن جریان ترجیحی بسیار بالا می باشد در محدوده 160 تا 736 سانتیمتر به دست آمد. پیشنهاد می شود در تحقیقات بعدی نحوه حرکت عمقی عناصر سنگین و مواد واکنش پذیر با خاک در ستون های خاک دست نخورده مورد بررسی قرار گیرد.