از آغاز سکونت بشر در کره خاکی، مسکن به صورت یکی از مهم ترین نیازهای بشری مطرح بوده که تواماً دارای دو بعد معنوی و مادی می باشد. در جامعه روستایی کشور و از جمله منطقه مورد مطالعه به علل مختلفی که بسیاری ریشه در محرومیت های دوران گذشته دارد، مسکن روستایی علی رغم تاثیرات پنهان و آشکاری که در توسعه روستایی می تواند داشته باشد، چنانچه باید و شاید مورد توجه برنامه-ریزان و مدیران قرار نگرفته است. لذا در تحقیق حاضر سعی شده موضوع برنامه ریری مسکن روستایی مورد بررسی قرار گیرد. بدین نحو که بعد از بررسی مسکن روستایی از جهات مختلف، برنامه ریزی مسکن روستایی در زمانهای گذشته و حال مطالعه و اثرات آن در توسعه و عمران روستاها مورد توجه قرار گرفت. برای بررسی عمیق تر موضوع و مسائلی که دخیل هستند، سه روستای محدوده در شهرستان زنجان به عنوان نمونه های موردی انتخاب و به صورت میدانی مطالعه شد و این نتیجه حاصل شد که برنامه ریزی مسکن روستایی با توجه به رسالت خطیری که دارد، نتوانسته به وظایفش خوب عمل کند و نهادها و ارگانهای دست اندرکار نیز آنطور که در زمینه مسکن شهری اقدام می شود، اقدام چندانی نکردند در حالی که بخش عمده ای از کشورما را روستاها تشکیل می دهد و یکی از مهم ترین دغدغه ها و مشکلات این قشر از جامعه، سکونتگاهشان است که عمدتاً ازوضعیت مطلوبی برخوردار نیست. البته نمی توان منکر خدمات صورت گرفته شد اما غالباً روستاهای بزرگ و پرجمعیت در اولویت بوده اند حال آنکه باید تمام روستاها مورد توجه قرار گیرند و در پی آن شهرها و روستاهای ما از این نظر به یک سطح مطلوبی برسند. کلمات کلیدی: مسکن روستایی، برنامه ریزی، توسعه روستایی، زنجان