حدود نیم قرن است که محله های قدیمی شهرها به فراموشی سپرده شده اند. بسیاری از بافتهای سنتی که زمانی مایه افتخار و مباهات شهرها بوده اند در حال حاضر در معرض فرسایش و تخریب قرار گرفته اند. بخش مهمی از جمعیت این مناطق جابجا شده و میراث فرهنگی، تاریخی و اجتماعی مختص محله های تاریخی، یا از بین رفته و یا در حال تخریب اند. تنها تعداد اندکی از بناها که به سختی روی پا ایستاده، به یادگار مانده، یادآور میراث گذشتگان اند و هویت دیرین بافت را نمایان می سازند. یکی از این معضلات آسیب پذیری محلات دارای بافت فرسوده در برابر مخاطرات و بلایایی از قبیل زلزله می باشد که در صورت بروز چنین حوادثی در اینگونه بافتها بحران بوجود می آید. در این تحقیق محله پشت بازار که بخشی از بافت فرسوده خرم آباد را به خود اختصاص داده بررسی شده است. محله پشت بازار یکی از محلات قدیمی شده خرم آباد بوده که در غرب بازار قدیم خرم آباد و قلعه فلک الافلاک واقع شده است. شهر خرم آباد تا سال 1307 به دو محله پشت بازار و درب دلاکان و انبوهی از باغ ها محدود بود. وجه تسمیه پشت بازار با پیشینه تاریخی خود بیشتر به خاطر وجود کاروانسرای معروفی است که در سال 1293 هجری قمری بوسیله میرزا سید رضا سر رشته دار و نایب الحکومه شهر خرم آباد ساخته شده است. در این تحقیق با استفاده از روش ahp میزان آسب پذیری محدوده مورد مطالعه (محله پشت بازار خرم-آباد)بررسی شده است .چهار شاخص قدمت ابنیه، کیفیت ابنیه، نوع مصالح و تعداد طبقات در نظر گرفته شده وبا وزن دهی به هریک از این شاخصها و زیر بخشهای آنها میزان آسیب پذیری تحلیل شده است.بر این اساس 37/17 درصد ابنیه فاقد آسیب پذیری، 29/6 درصد دارای آسیب پذیری کم، 49/38 درصد دارای آسیب پذیری متوسط و 84/36 درصد دارای آسیب پذیری زیاد می باشند