ویسپرد، بخشی از اوستا کتاب دینی زرتشیان است. معادل اوستایی ویسپرد v?spe.ratv? به معنای «همه ردان» است. این بخش از اوستا در موضوع و شیو? نگارش همانند یسنا می باشد و شامل دعاهای کوتاهی در ستایش و نیایش ردان، پارسایان، پاکان و تمام آفرینش های نیک اهورا مزدا است. ویسپرد از بیست و چهار کرده یا فصل تشکیل یافته است. با توجه به اینکه در عهد ساسانیان و بعد از آن زبان اوستا زبان مرده ای به شمار میرفت که فقط موبدان آن را میآموختند، از این لحاظ ترجم? بخش های مختلف اوستا به زبان پهلوی، زبان رایج دوره ساسانیان امری اجتناب ناپذیر می نمود. ترجمه و تفسیر اوستا به پهلوی اصطلاحاً زند خوانده می شود که در آن غالباً علاوه بر ترجم? لغوی اوستا به زبان پهلوی در برگیرنده تفسیر نیز بوده است. متن پهلوی ویسپرد کرده 1 الی 12 برای این تحقیق برگزیده شده است. در گزارش حاضر متن پهلوی کرده های یاد شده بر اساس کتاب «متن پهلوی یسنا و ویسپرد ویراسته دابار» به عنوان مبنای کار، مورد استفاده قرار گرفته است. در بخش دوم، پس از بررسی دقیق متن پهلوی و نسخه بدل های آن و تطبیق با متن اوستایی، متن براساس روش مکنزی حرفنویسی و آوانویسی گردیده و به فارسی ترجمه شد. در بخش سوم که مشتمل بر یادداشت ها میباشد، توضیحاتی دربار? دلایل برخی از تصحیحات، شرح و گزارش پاره ای از موارد مبهم در متن و مسائلی که از لحاظ زبانشناسی و دینشناسی حائز اهمیت هستند ارائه گردید. و در بخش چهارم واژه نام? بسامدی از کرده های 1 الی 12 ویسپرد تهیه شد.