هدف پژوهش حاضر بررسی تاُثیر روش آموزش حل مساُله و باز آموزی اسنادی بر کاهش اضطراب ریاضی و عملکرد ریاضی بود. آزمودنی های پژوهش 45 نفر دانش آموز پسر پایه چهارم ابتدایی دارای اضطراب ریاضی بودند و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار داده شدند. پژوهش حاضر شامل 2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل بود: گروه آزمایش نخست (15 n= ) طی 6 جلسه ی 45 دقیقه ای آموزش های لازم را برای روش حل مسئله و گروه آزمایش دیگر(15 n=) طی 8 جلسه ی 45 دقیقه ای آموزش های لازم را برای باز آموزی اسنادی دریافت کردند. گروه کنترل (15 n=) نیز به برنامه های عادی کلاس خود ادامه داده و برنامه خاصی را دریافت نکردند. در این مطالعه از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد و به این ترتیب هرسه گروه پیش آزمون اضطراب ریاضی و عملکرد ریاضی را قبل از شروع برنامه های مداخله ای دریافت کردند و پس آزمون عملکرد ریاضی و اضطراب ریاضی نیز برای هر سه گروه پس از اجرای برنامه ها اجرا شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون t برای گروه های مستقل، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند تا تاثیر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته مشخص شود. یافته ها نشان می دهد که دانش آموزان در گروه های آموزش روش حل مسئله و بازآموزی اسنادی که برنامه های مداخله ای را دریافت کرده بودند، توانستند درمقایسه با گروه کنترل، نمرات پایین تری را در اضطراب ریاضی و نمرات بالاتری را در آزمون عملکرد ریاضی کسب کنند. بنابراین تفاوت بین گروه های آزمایشی و کنترل به لحاظ آماری معنی دار بود (001/0p<). پژوهش حاضر کاربردهایی را برای والدین، معلمان به همراه دارد. آموزش روش حل مسئله و بازآموزی اسنادی می توانند به عنوان راهبردهای موثری جهت ایجاد تغییرات مثبت در نگرش ها، انگیزش و مهارت های فراشناختی دانش آموزان دارای اضطراب ریاضی به کار گرفته شوند.