یکی از مهمترین عناصر نظام آموزش عالی و دانشگاه ها برنامه های درسی است که نقش تعیین کننده و انکارناپذیری در تحقق اهداف و رسالت های آموزش عالی از نظر کمی و کیفی دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی کیفی برنامه درسی رشته تکنولوژی آموزشی است. برای انجام این پژوهش از یکی از روش های تحقیق کیفی تحت عنوان پدیدارشناسی استفاده شده است. نمونه ها از میان اساتید، دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته تکنولوژی آموزشی در سه دانشگاه تبریز، اراک و علامه طباطبایی با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، انتخاب گردیدند. و روش اصلی جمع آوری داده ها در این پژوهش، مصاحبه نیمه سازمان یافته است و نتایج به دست آمده با استفاده از الگوی ون منن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که اهداف و سرفصل های این رشته نیاز به بازنگری کامل دارند و همچنین دانشکده های علوم تربیتی از نظر امکانات و تجهیزات لازم و همچنین نیروی انسانی متخصص برای اجرای اهداف ضعیف می-باشند. و محتوای این رشته از لحاظ منطقی با یکدیگر ارتباط داشته اما از نظر به روز بودن پیشرفت نکرده است و همچنین جامعیت لازم را ندارد. و از لحاظ کاربرد روش های تدریس می توان گفت که اساتید بیشتر از روش سخنرانی استفاده کرده و از روش های فعال تدریس خیلی کم در کلاس استفاده می شود. و در آخر نیز در مورد روش های ارزشیابی باید گفت که اکثر اساتید بیشتر به روش های ایستا تمایل دارند و از روش های پویا در سطح پایین استفاده می شود.