چکیده در این کار به بررسی ارتباط میان تعادل مایع-مایع و تعادل مایع-بخار سیستم های دوفازی آبی پرداخته شده است. در بخش اول این کار، منحنی های باینودال سیستم های دوفازی پلیمر+نمک+آب در سه دمای 15/298، 15/308 و 15/318 کلوین بررسی شده است. اثرات دما، نوع نمک و نوع پلیمر بر منحنی های باینودال بررسی شده است. مشخص شده است که با افزایش دما، افزایش چگالی بار و افزایش جرم مولکولی پلیمر ناحیه دوفازی برای اکثر سیستم های بررسی شده؛ افزایش می یابد. در نهایت اثرات نمک زدایی نمک ها بر پلیمرهای مورد بررسی قرار گرفته شده است. در بخش دوم این کار، فعالیت آب برای سیستم های (پلیمر+ نمک+ آب) با استفاده از روش ایزوپستیک؛ در دمای 15/298 کلوین به دست آمده است. اثر بار روی یون، بر روی تعادل مایع-بخار این سیستم ها بررسی شده است. خطوط هم فعالیت آب برای سیستم های دوفازی آبی؛ در ناحیه دوفازی دارای انحراف مثبت و در ناحیه تک فازی دارای انحراف منفی نسبت به خطوط زدانووسکی (که از مدل شبه ایدهال مشتق شده است) می باشد. همچنین خطوط هم فعالیت آب برای سیستمهایی که توانایی تشکیل سیستم دوفازی آبی را نداشتند دارای انحراف مثبت نسبت به خطوط زدانووسکی میباشند. به منظور دستیابی به دلایل بهتر برای قدرت نمک زدایی نمک های مورد بررسی نتایج به دست آمده؛ از تعادل مایع-مایع و تعادل مایع-بخار باهم مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد در سیستمهای دوفازی آبی؛ خطوط هم فعالیت آب در ناحیه تک فازی بهتر از خطوط هم فعالیت آب در ناحیه دوفازی به قدرت نمک زدایی نمک ها با استفاده از تعادل مایع-مایع را تأیید می کنند. کلمات کلیدی: منحنی باینودال، سیستم دوفازی آبی، فعالیت آب، ایزوپیستیک ، انحراف منفی، انحراف مثبت، مدل شبه ایده ال و نمک زدایی.