از بارزترین نشانه های اسلامی بودن یک کشور، وجود مساجد در آن سرزمین می باشد. نوع مساجد و معماری مربوط به آن، سؤالات بسیاری در ذهن هر انسانی به وجود می آورد که منشأ و شکل گیری آن چگونه و به چه کیفیتی و به تحت تأثیر چه شرایطی به وجود آمده است. مساجد، در کشورهای اسلامی یکی از مهترین پایگاه های اجتماعی، مذهبی در میان مسلمانان بوده و احترام آحاد آن جامعه نسبت به آن حاکی از مهم بودن این مکان می باشد. مساجد، تنها مکان هستند که تحت هیچ شرایطی حتی مهندسی و معماری شهری قادر به تخریب و جابجایی آن نخواهد بود. مساجد در کشور سریلانکا نیز تحت همان شرایط فوق بود، ولی به لحاظ حاکمیت حکومت بودایی، شکل و نوع معماری آن تحت تاثیر این دولت شهر ،قرار گرفته است. پژوهش حاضر بر آنست تا به بررسی شکل گیری مساجد در کشور سریلانکا بپردازد. این مقاله از نوع توصیفی ،میدانی بوده و از ابزار کتاب خانه ای استفاده شده است. نتایج بررسی حاضر، حاکی از آن است که روابط کشورهای اسلامی با این کشور تاثیر بسزایی در شکل گیری آن داشته است هر چند در سیر تاریخی شکل گیری آنها را نمی توان در یک دوره بخصوص تشریح نمود. زیرا این کشور همیشه فاقد دولت اسلامی بوده و حاکمیت بودایی در آن کشور حکم فرما است. شکل این مساجد نیز تحت تأثیر همین موضوع قرار گرفته است. کلید واژه ها: سراندیب، روابط کشورهای اسلامی ، قله حضرت آدم(ع)، مساجد سریلانکا، فضای مساجد.