اسکیزوفرنی یک بیماری روانی جدی است، که شروع آن معمولا?? در اواخر بلوغ یا اوایل زندگی بزرگسالی است. اگر چه علت بیماری اسکیزوفرنی به طور دقیق هنوز مشخص نشده است اما مطالعات نشان دادهاند عوامل ژنتیکی و محیطی و تعاملات آنها در بروز این بیماری موثرند. در این راستا بر طبق مطالعاتی که طی چند دهه گذشته در زمینه کشف عوامل ژنتیکی و تأثیرات محیطی بر روی بروز بیماری اسکیزوفرنی صورت گرفته، دانشمندان موفق به شناسایی ژن کاندید برای اسکیزوفرنی به نام comt شدهاند. این ژن کد کننده آنزیم کاتکول او متیل ترانسفراز است که در متابولیسم نوروترانسمیترهای کاتکول آمینی مانند دوپامین نقش دارد. این ژن بر روی کروموزوم 11.21q22 قرار دارد. در این تحقیق همبستگی پلیمورفیسم rs165599 در ژن comt با بیماری اسکیزوفرنی در جمعیت شهر یاسوج ایران مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی پلیمورفیسم این ژن با کسب رضایت از افراد به میزان 5 میلی لیترخون از 100 فرد بیمار و 100 فرد سالم گرفته و در لولههای حاوی edta ریخته شد. در ادامه استخراج dna از نمونهها انجام گرفت و با استفاده از تکنیک pcr-rflp تعیین ژنوتیپ شدند. تفاوت سطح معنی داری بین دو گروه بیمار و کنترل توسط تست کای مربع سنجیده شد. همه آنالیزها توسط نرم افزار spss انجام شد. در بررسی پلی مورفیسم rs165599در ژن comt مشاهده شد که ژنوتیپ gg در بیماران در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشته و یک تفاوت معناداری در توزیع پلی مورفیسم rs165599 در ژنcomt بدست آمد (031/0p= ). همچنین دو گروه بیمار وسالم از لحاظ تعادل هاردی-واینبرگ بررسی شدند، در گروه بیمار کای مربع بدست آمده ) 012/0= (x2می باشد و در تعادل قرار دارند ولی گروه سالم در تعادل هاردی واینبرگ قرار ندارند.

دیابت شیرین از جمله بیماریهای متابولیکی است که با کمبود نسبی و یا مطلق انسولین، افزایش گلوکز خون و اختلال در متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتئین همراه است و به تدریج عملکرد سایر سیستم های بدن را مختل می کند. شواهد زیادی حاکی از این است که بسیاری از گیاهان با خاصیت دارویی خود می توانند برای درمان و کنترل دیابت و پیشگیری از عوارض بعدی مفید باشند از جمله گیاهان دارویی می توان به گیاه جغجغه اشاره کرد. گیاه جغجغه (prosopis farcta) گیاهی با خواص ضد التهاب و ضد دیابتی است. در این مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه جغجغه بر میزان گلوکز خون و بیان ژن فسفو فروکتو کیناز-1 در موش های دیابتی انجام شد. بدین منظور تعداد 45 سر موش صحرایی نر با وزن300-150 گرم به طور تصادفی در سه گروه 15 تایی (شاهد سالم، شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار) تقسیم بندی شدند. القاء دیابت در موش های صحرایی با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین به میزان mg/kg60 صورت پذیرفت. گروه دیابتی تحت تیمار مقدار mg/kg300 وزن بدن عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه جغجغه به مدت 30 روز از طریق گاواژ دریافت نمودند. در ادامه در سه مرحله (روز صفر قبل از شروع گاواژ، روز 15 و 30 پس از تجویز عصاره) میزان گلوکز خون اندازه گیری شد. سپس با استفاده از روش real - time pcr میزان بیان ژن فسفو فروکتو کیناز1 درکبد بررسی گردید. نتایج حاصل از آزمون های آماری توسط نرم افزار spss نشان داد که میزان گلوکز خون در گروه دیابتی تحت تیمار با عصاره ریشه گیاه جغجغه نسبت به گروه شاهد دیابتی کاهش یافته است. اما میزان بیان ژن فسفو فروکتوکیناز1 در گروه دیابتی تحت تیمار در سطح معنی داری مشاهده نشد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره هیدرو الکلی برگ گیاه جغجغه بر میزان گلوکز خون و بیان ژن پیرووات کیناز در موش های صحرایی نر دیابتی می باشد . بدین منظور تعداد 45 موش صحرایی نر به طور تصادفی در سه گروه 15 تایی شاهد سالم و شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمارتجویز عصاره برگ گیاه جغجغه تقسیم شدند. القا دیابت نوع 1 در موش های صحرایی نربه وزن (300-150 گرم )با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین به میزان( mg/kg 60) صورت پذیرفت. به موش های دیابتی تحت تیماربه صورت روزانه (mg/kg 300) به مدت 30 روزعصاره هیدروالکلی برگ گیاه جغجغه از طریق گاواژ خورانده شد. گروه شاهد سالم وشاهد دیابتی در این مدت آب مقطر دریافت کردند. سپس در روز قبل از تجویز عصاره و روز های 15 و 30 بعد از تجویز عصاره میزان گلوکز خون اندازه گیری شد و بیان ژن پیروات کیناز بافت کبدی با استفاده از روش real- time pcr اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در گروه دیابتی تحت تیمار در روز 15 مقدار گلوگز خون نسبت به گروه شاهد دیابتی کاهش یافت. بررسی بیان ژن پیروات کیناز نیز نشان داد میزان بیان ژن در گروه دیابتی تحت تیمار در روز 15 به طور معنی¬داری نسبت به شاهد دیابتی افزایش یافت، سپس در پایان روز 30 بیان آن مقداری کاهش یافت ولی همچنان از گروه شاهد دیابتی بیشتر بود. نتایج تحقیق حاضر نشان می¬دهد تجویز عصاره هیدروالکلی برگ گیاه جغجغه توانست در مدت 15 روز احتمالاً از طریق افزایش بیان ژن پیروات کیناز باعث کاهش گلوکز خون شود.

سرطان سینه یکی از شایع ترین انواع سرطان است که هر ساله باعث مرگ ومیر فراوانی در بین زنان و مردان می شود. روش های درمانی سرطان سینه دارای عوارض جانبی هستند و ممکن است پس از مدت کوتاهی مقاومت دارویی ایجاد شود، بنابراین یافتن داروهایی موثرتر همراه با عوارض جانبی کمتر برای افزایش طول عمر این بیماران ضروری می باشد. به همین دلیل توجه محققین به سمت گیاهان دارویی جلب شده است زیرا گیاهان دارویی فاقد عوارض جانبی هستند. یکی از مکانیسم های عملکردی داروهای ضدسرطان القاء آپوپتوز است که موجب مرگ سلول های سرطانی می شود. مطالعات نشان داده است که گیاه سیاهدانه به دلیل وجود ترکیباتی نظیر تیموکینون و لینولئیک اسید دارای خاصیت سیتوتوکسیکی و آپوپتوتیک است. ژن کاسپاز3 از جمله ژن های القا کننده مسیر آپوپتوز می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سیتوتوکسیک عصاره هیدروالکلی سیاهدانه بر زنده مانی و تغییرات بیان ژن کاسپاز3 در سلول های رده mcf7 سرطان سینه بود. بدین منظور سلول های رده mcf7 با غلظت های مختلف عصاره هیدروالکلی سیاهدانه (0، 200، 400 میکروگرم بر میلی لیتر) به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. تاثیر عصاره بر زنده مانی سلولی توسط روش رنگ آمیزی با تریپان بلو و بیان ژن کاسپاز3 با روش واکنش زنجیره پلیمرازی در زمان واقعی (real time pcr) بررسی شد. نتایج بررسی زنده مانی نشان داد که سلول های تیمار شده با عصاره هیدروالکلی سیاهدانه در مقایسه با سلول های شاهد تغییرات مورفولوژی حاکی از مرگ سلولی را نشان دادند. عصاره هیدروالکلی سیاهدانه در غلظت های 200 و 400 میکروگرم بر میلی لیتر به طور معنی داری سبب کاهش درصد زنده مانی سلول های سرطانی در زمان های مختلف نسبت به نمونه شاهد شد. نتایج real time pcr نشان داد که بیان ژن کاسپاز3 در زمان 72 ساعت تحت تاثیر غلظت های مختلف عصاره (200 و 400 میکروگرم بر میلی لیتر) نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشته است. با توجه نتایج حاضر می توان سیاهدانه را به عنوان دارو جهت درمان سرطان سینه پیشنهاد نمود.