سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان سلول هایی پرتوان هستند که توانایی تمایز به انواع رده های سلولی از جمله سلول های عصبی را دارند. اثرمواد مختلفی بر القای تمایز عصبی در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان مورد مطالعه قرار گرفته است. سلول ها در بدن دائما در معرض محیط مکانیکی پیچیده هستند. فشار هیدرواستاتیک به عنوان یک نیروی مکانیکی نقش کلیدی در تنظیم تمایز عصبی رده های سلولی مختلف ایفا می کند. هدف این مطالعه بررسی اثر فشار هیدرواستاتیک بر تمایز عصبی القا شده توسط استئوروسپورین در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش است. سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان از استخوان ران و درشت نی موش نژاد nmri جداسازی شده و در محیط کشت dmem همراه با 10? سرم کشت شدند. پس از اولین پاساژ سلول ها در محیط تیماری شامل غلظت 100 نانومولار استئوروسپورین به مدت 4 ساعت قرار گرفتند، سپس سلول ها تحت اثر فشارهای هیدرواستاتیک 0، 25، 50، 100 (به ترتیب گروه کنترل و تیمارهای iii ,ii ,i ) میلی متر جیوه قرار گرفتند. میزان بقای سلولی، مرگ سلولی و میزان طویل شدن نوریت ها پس از قرار گرفتن در معرض فشار هیدرواستاتیک در زمان های0، 6، 12، 24 ساعت اندازه گیری شد. هم چنین برای اثبات تمایز عصبی از تکنیک ایمونوفلورسانس استفاده شد. نتایج ما نشان داد که میزان بقای سلول های تیمار شده با افزایش فشار هیدرواستاتیک و افزایش زمان کاهش یافت و منجر به افزایش مرگ سلولی شد. مجموع طول نوریت ها بعد از 6 ساعت در گروه کنترل 89/178 میکرومتر و در تیمار های iii ,ii ,i به ترتیب 98/222، 17/170 و 19/120 میکرومتر بود. مجموع طول نوریت ها در تیمار i در مقایسه با تیمارهای iii ,ii و گروه کنترل افزایش معنادار داشت (05/0p<). فشار هیدرواستاتیک بالا باعث کاهش طول نوریت و فشار هیدرواستاتیک پایین تمایز عصبی القا شده توسط استئوروسپورین را بهبود بخشید و منجر به افزایش میزان طویل شدن نوریت ها شد. آنالیزهای ایمونوسیتوشیمی نشان داد که بیان پروتئین های ?-tubulin iii و gfap در فشار25 میلی متر جیوه به شدت افزایش یافت، در حالی که در فشارهای هیدروستاتیک 50 و 100 میلی متر جیوه بیان پروتئین های ?-tubulin iii و gfap در مقایسه با گروه کنترل تا حدودی افزایش یافت.