اختلالات انعقادی گروهی از بیماری ها می باشند که توانایی بدن برای کنترل انعقاد خون کاهش یافته و یا از بین می رود. از جمله بیماری های انعقادی بررسی شده در این پژوهش می توان به هموفیلی،حاملین هموفیلی، فون ویلبراند، نقص فاکتور 5، نقص فاکتور 10، 11، 13 ، هیپوفیبرینوژنمی، سندرم گلانزمن و سندرم برنارد سویلر اشاره کرد. اگرچه میزان فاکتورهای انعقادی در زنان باردار افزایش می یابد، باز هم زنان مبتلا به نقایص انعقادی در معرض خطر خونریزی های حجیم می باشند. عوارضی که در بارداری و زایمان زنان مبتلا به اختلالات انعقادی گزارش شده است به شرح زیر می باشد: - دکولمان جفت - خونریزی داخل جمجمه ای مادر - خونریزی بعد از زایمان - خونریزی ابتدای بارداری - سقط خودبخودی و راجعه - ترومبوسیتوپنی ایزوایمیون جنینی - خونریزی پس از ختنه و سفال هماتوم نوزاد علاوه بر خطرات خونریزی در مادر، برای نوزاد نیز ممکن است مشکلاتی ظاهر شود. از جمله ابتلا به نقص انعقادی مادرزادی و خونریزی، مواجهه با داروهای استفاده شده از جمله دسموپرسین و ایجاد هیپوناترمی و غیره. شیوع و چگونگی بروز این عوارض در خانمهای مبتلا به نقایص انعقادی در این طرح بررسی می شود. و با گروه زنان سالم فاقد نقص انعقادی مقایسه می شود. در پرسشنامه عوارضی همچون خونریزی های سه ماهه اول و دوم و سوم که منجر به سقط یا زایمان زودرس می شوند بررسی شده و نیز خونریزی های حین و بعد از زایمان سوال می شود. و با گروه شاهد مقایسه می شود. از آنجایی که بارداری و زایمان زمانی بحرانی برای زنانی است که اختلالات انعقادی دارند، و می تواند مادران و نوزادان مبتلا را با انواع چالش های هموستاتیک مواجه کند .برای ماما یا مراقبت کننده ی سلامتی مادر لازم است که با عوارضی که ممکن است برای مادر مبتلا به اختلال انعقادی و نوزادش پیش بیاید آشنایی کامل داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی وقوع این عوارض در دوره ی بارداری و پس از زایمان خانم هایی است که مبتلا به یکی از اختلالات انعقادی موجود می باشند.