تحقیق فوق در ایستگاه تحقیقاتی و اصلاح نژاد گوسفند مغانی در استان اردبیل، شهرستان جعفر آباد با استفاده 36 راس گوسفند ماده مغانی 5/3 ساله، تک قلوزا، با سابقه 2 شکم زایش، وزن 60-50 کیلوگرم در 3 گروه 12راسی جهت بررسی تاثیربرخی دانه های روغنی بر متابولیتهای خونی، هورمونها و عملکرد تولید مثلی به مدت 35روز در خارج از فصل تولید مثلی (اواخر اردیبهشت ماه) مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل گروهf (دانه بذرک به میزان 5%کل ماده خشک جیره)؛ گروه s (دانه سویا به میزان 5%کل ماده خشک جیره) و گروه c (شاهد بدون دانه روغنی) بودند. جیره ها از نظرانرژی قابل متابولیسم و پروتیین خام دروضعیت یکسانی داشتند . امتیاز وضعیت بدنی (bcs) میش ها در شروع دوره حدود 5/2 بوده و در زمان آمیزش به حدود 3 رسید. میش ها 14 روز قبل از جفتگیری با استفاده از سیدر بصورت همزمان فحل شده و 24 ساعت پس از سیدربرداری با قوچ های ایستگاه بصورت تصادفی جفتگیری نمودند. میزان گلوکز سرم خون تیمارهای حاوی دانه روغنی بیشتر از گروه کنترل بود (01/0>p). میزان کلسترول سرم خون درتیمار حاوی دانه بذرک نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود (01/0p<). میزان هورمونهای انسولین و استروژن در تیمار دانه های روغنی نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (01/0p<). تیمارهای آزمایشی با دانه های روغنی منجر به بهبود بازده تولیدمثل بویژه درصد باروری و بره زایی گردید. گروه f وs (دانه های روغنی) هر دو با 12 راس بره بیشترین، و گروه c (شاهد)با 10 راس بره کمترین تعداد نتاج را داشتند (05/0>p). وزن تولد بره های گروه دانه های روغنی در مقایسه با گروه کنترل شاهد تفاوت معنی داری داشت (01/0>p). مصرف دانه های روغنی در دوره فلاشینگ باعث افزایش وزن تولد نتاج شد.