در یک آزمایش دز-پاسخ، روش رویه پاسخ برای بهینه سازی سطوح غذایی لیزین، متیونین و ترئونین در دوره پیشدان جوجه های گوشتی مورد استفاده قرار گرفت. جیره پایه شامل ذرت، گندم، کنجاله گلوتن ذرت و کنجاله سویا برای مقادیر کافی تمام اسیدهای آمینه به جز لیزین، متیونین و ترئونین تنظیم گردید. سطوح افزایشی مکمل لیزین، متیونین و ترئونین به جیره پایه بجای نشاسته ذرت اضافه شد تا سطوح چرخشی این اسیدهای آمینه برای آنالیز رویه پاسخ تامین گردد. هر دو مدل خطی و غیرخطی برای افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک معنی دار بودند (05/0>p). هیچکدام از این دو مدل داده های مصرف خوراک را برازش ندادند. نقاط مانا به عنوان سطح بهینه هر یک از اسیدهای آمینه برای افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به ترتیب ماگزیمم و مینیمم بودند. سطوح بهینه لیزین، متیونین و ترئونین برای افزایش وزن بدن به ترتیب 11/1، 54/0 و 77/0 درصد برآورد شدند. این مقادیز برای ضریب تبدیل خوراک به ترتیب 13/1، 53/0 و 74/0 درصد جیره بدست آمدند. با در نظر گرفتن بیشترین مقادیر برآورد شده، نسبت ایده آل متیونین و ترئونین به ترتیب 48 و 68 درصد بودند.ر