نام پژوهشگر: علی اصغر کاشی
علی اصغر کاشی سعید قایینی
مقدمه: کمر درد یکی از علل مهم بیماری زایی در دنیا می باشد. کمردرد بعنوان اولین علت ناتوانی در کار شناخته شده است وبالغ بر 90 درصد جمعیت دنیا در یک دوره از زندگی تحت تأثیر آن قرار می گیرند. در این پژوهش، تأثیر میکروپوزهای تمرینی ضمن خدمت بر درد مزمن کمری و ناتوانی عملکردی کارمندان اداری ارزیابی شده است. مواد و روش ها: در این تحقیق نیمه تجربی 34 نفر از کارکنان اداری که دچار کمر درد مزمن بودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 17 نفری کنترل و آزمایش قرار گرفتند. در هر دو گروه اطلاعات با استفاده از پرسشنامه گردآوری گردید. به گروه آزمایش تمرینات ورزشی در حین کار آموزش داده شد داده ها طی در ابتدای تحقیق و در پیگیری بعد از 8 هفته جمع آوری شدند. سپس داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد که نمره درد کمر در گروه کنترل از 54/5 ± 76/41 به 05/5±53/39 (p<0.05) و در گروه آزمایش از 39/6 ± 16/40 به 94/ 4 ± 11/32 (p<0.05) تغییر یافت. همچنین نمره ناتوانی عملکردی در گروه کنترل از 24/4 ± 27 به 78/5 ± 27 (p<0.05) و در گروه آزمایش از02/4 ± 88/26 به 18/4 ± 41/23 (p<0.05) تغییر یافت. یعنی در مقایسه با گروه کنترل میزان درد در گروه آزمایش بطور معنی داری کاهش یافت و همچنین عملکرد این افراد در گروه آزمایش بطور معنی داری بهبود یافت. نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که بین میکروپوزهای تمرینی ضمن خدمت، بهبود و پیشگیری کمر درد مزمن و بهبود عملکرد کارکنان اداری ارتباط معنی داری وجود دارد (p<0.05). بنابراین برنامه ورزشی در محیط کار یک راه کار مفید در بهبود عملکرد و پیشگیری کمردرد در این افراد قلمداد می شود. کلید واژه ها: میکروپوز تمرینی، درد مزمن کمری، ناتوانی عملکردی، کارکنان اداری