هدف این پژوهش استخراج و شرح روایتی است که در ترانه های سیاسی تولید شده در سال های پیش از انقلاب ایران از ماهیت « وضعیت انقلابی» در جامعه ایران آن سال ها ارائه شده است.از این رو، مهمترین پرسش این پژوهش به این شیوه صورتبندی شده است: ترانه های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران چه روایت یا تصویری از «وضعیت انقلابی» ارائه می کنند؟ از آنجا که مفهوم «وضعیت انقلابی» از جمله مفاهیم مرکب است و خود شامل ابعاد متفاوت می باشد، محقق به تجزیه پرسش اصلی خود پرداخته و کوشیده است پژوهش خود را در قالب پنج پرسش زیر به طور دقیق تری سامان دهد 1- بنا به روایت ارائه شده درترانه های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «جامعه چگونه است؟» 2- بنا به روایت ارائه شده درترانه های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، جامعه «چرا اینگونه است؟» 3- بنا به روایت ارائه شده درترانه های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «چه چیزی در جامعه در حال وقوع است؟» 4- بنا به روایت ارائه شده درترانه های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «فرد مبارز انقلابی چگونه فردی است و باید به انجام چه کنش یا کنش هایی مبادرت ورزد؟» 5- بنا به روایت ارائه شده درترانه های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «هدف مبارزه انقلابیون چه بود و آنها چه نیات و رویاهایی داشتند؟» به منظور پاسخ گفتن به پنج پرسش بالا، محقق نخست به مطالعه نظریه های مربوط به رابطه هنر و واقعیت پرداخته و پس از بررسی انتقادی نظریه های مزبور و جای دادن آنها در قالب دو رویکرد کلی 1- نظریه بازنمایی (هنر آیینه واقعیت است) و 2- نظریه تولید حقیقت ( هنر به تولید حقیقت می پردازد) و استخراج مولفه های فرمی و مضمونی که تاکنون از آن ها به عنوان «مکانیسم های بازتولید واقعیت در دنیای هنر و رسانه ترانه سیاسی» سخن گفته شده است، کوشیده است با استفاده از روش «تحلیل و تفسیر متن» نشان دهد که انقلابیون در ترانه های سیاسی خود به چه شیوه به نمایش وضعیت انقلابی پرداخته اند؟ واژگان کلیدی: ترانه سیاسی، وضعیت انقلابی، بازنمایی، تولید حقیقت، روایت، فرم، محتوی، روش شناسی تفسیری، تحلیل و تفسیر متن، گروه های مبارز چپ، مجاهدین خلق، گروه های مبارز اسلامی