در این پژوهش، مسئله ی تعیین اندازه انباشته در یک شبکه تامین چند سطحی مورد بررسی قرارگرفته ‏است. فرض می شود بیش از یک واحد مستقل اقتصادی در شبکه موجود است و هر یک به منافع شخصی خویش می اندیشد و اطلاعات محرمانه ‏ی هزینه‏ای به اشتراک گذارده نمی شود. تقاضای محصولات نهایی فازی فرض شده است. مدل این مسئله با این فرض توسعه داده شده است که سطح سرویس دهی مشخص و از پیش تعیین شده ای برای تسهیل تولیدکننده ی کالا یا کالاهای نهایی مدنظر است. برای تامین چنین انتظاری از محدودیت اندازه ی اعتبار سطح سرویس دهی استفاده شده است. مدل این مسئله به کمک رویکرد برنامه ریزی شانسی مبتنی بر تئوری اعتبار فرموله بندی شده است. سپس، مکانیسم مذاکره ی خودکار saccp جهت هماهنگی تولید غیرمتمرکز ارائه و مورد ارزیابی قرارگرفته ‏است. این مکانیسم بر مبنای الگوریتم sa و برنامه‏ریزی شانسی بنا نهاده شده است. فضای فازی با استفاده از شبیه‏ سازی فازی به صورت قطعی درآمده و از پیمانه‏ ی اعتبار استفاده شده است. این مکانیسم برای مسئله تعیین اندازه انباشته چندسطحی بدون محدودیت ظرفیت (mlulsp) به‏کارگرفته‏ شده‏ است. مذاکره‏ ی خودکار توسط یک عامل واسطه‏ ی بی‏طرف و نرخ پذیرش اجباری قراردادهای پیشنهادی توسط عوامل مذاکره برای 52 نمونه مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج عددی حاکی از آن است که مکانیسم مذاکره‏ ی خودکار ارائه شده برای برنامه ریزی غیرمتمرکز نزدیک به نتایج به‏ دست‏ آمده از برنامه‏ریزی متمرکز است. هم‏چنین با افزایش تسهیلات مستقل و کالاها در شبکه تامین تاثیر عدم قطعیت در فضای تصمیم‏ گیری با استفاده از اندازه اعتبار تابع هدف به سادگی مشهود است.