تئوری نمایندگی و تئوری عدم تقارن اطلاعاتی از جمله مباحثی هستندکه تحقیقات فراوانی را در ادبیات مالی اخیر، به خود اختصاص داده اند. در تحقیق حاضر با توجه به نقش عدم تقارن اطلاعاتی و هزینه های نمایندگی بر ناکارایی بازار سرمایه و با استفاده از مدل تعدیل شده ی گارسیالارا و اسما (2010) رابطه ی احتمالی میان محافظه کاری و کارایی سرمایه گذاری های سرمایه ای شرکت ها، در بازار نوظهور سرمایه ایران، مورد آزمون قرار گرفته است. دلایل انحراف از سطح بهینه سرمایه گذاری را می توان عمدتاً به عدم تقارن اطلاعاتی و مشکلات نمایندگی مربوط دانست که با ایجاد تضاد منافع بین مالکان و مدیران در سطوح مختلف مالکیت سهام شرکت، سهامداران را به سمت پذیرش پروژه هایی در تقابل با رشد و ارزش شرکت سوق می دهد.کارایی سرمایه گذاری، به معنای شناسایی، تأمین مالی و اجرای همه ی پروژه های با ارزش فعلی خالص مثبت در نظر گرفته شده و رد پروژه های با ارزش فعلی خالص مثبت به عنوان کم سرمایه گذاری و پذیرش پروژه های با ارزش خالص فعلی منفی به عنوان بیش سرمایه گذاری تلقی شده است.تحقیق مذکور، تحقیقی توصیفی مبتنی بر تحلیل رگرسیون به روش تحلیل ترکیبی داده ها بوده که در آن از داده های 111 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سال های 1385 تا 1388 استفاده شده است .برای اندازه گیری محافظه کاری از معیار خان و واتز (2009) استفاده شده است .نتایج تحقیق نشان می دهد، اعمال محافظه کاری، کارایی سرمایه گذاری شرکت ها را افزایش می دهد.یافته های این تحقیق، تأکید مجددی بر نقش اقلام حسابداری در کمک به سرمایه گذاران، جهت اخذ تصمیمات بهینه اقتصادی است.همچنین می تواند برای استاندارد گذاران حسابداری از جهت ضرورت های افشا مفید باشد.