چکیده این پژوهش به منظور بررسی تغییرات فصلی ماکروبنتوزهای موجود در رسوبات خور بساتین خلیج نایبند بوشهر به مدت یک سال از فصل تابستان 1389 تا بهار 1390 نمونه برداری صورت گرفت . نمونه برداری به وسیله پلات با ابعاد 25 ?25 سانتی متر در3 ایستگاه با 3 تکرار انجام شد . سپس به منظور تعیین دانه بندی رسوبات و اندازه گیری مقدار مواد آلی کل در هر ایستگاه نمونه برداری صورت گرفت . پارامترهای آبشناسی مانند دما ، شوری ، ph و اکسیژن محلول توسط دستگاه هوریبا مرد اندازه گیری واقع گردید . نتایج حاصل از این پژوهش وجود تعداد 33 گونه ماکروبنتوز متعلق به چهار رده را نشان داده ، که بیشترین گونه به ترتیب متعلق به شکم پایان ( 11 گونه ) ، پرتاران ( 9 گونه ) ، سخت پوستان ( 7 گونه ) و دوکفه ای ها ( 6 گونه ) بودند. بیشترین فراوانی مربوط به گونه paphia galus از دوکفه ای ها در فصل تابستان با تعداد 2096عدد در متر مربع بود . نتایج آزمون همبستگی بین فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب و فراوانی هر گروه از ماکروبنتوزها در سطح خطای 5% نشان داد که فراوانی گروههای ماکروبنتوزی بیشترین همبستگی را با ph داشته به گونه ای که ضریب همبستگی بین فراوانی پرتاران و ph ( 971/0+ = r )، بین فراوانی دوکفه ای ها و ph ( 969/0+ = r )، بین فراوانی شکم پایان و ph ( 993/0+ = r ) و بین فراوانی سخت پوستان و ph ( 998/0+ = r ) محاسبه گردید . نتایج حاصل از شاخص های تنوع زیستی نشان داد که بیشترین میانگین شاخص شانون مربوط به شکم پایان در فصل پاییز در ایستگاه دهانه خور ( 961/0) ، شاخص سیمپسون مربوط به دوکفه ای ها در فصل تابستان ایستگاه دهانه خور ( 584/0 ) و شاخص مارگالف مربوط به دو کفه ای ها در فصل پاییز ایستگاه انتهای خور (61/16) می باشد . نتایج بررسی های دانه بندی نشان داد که رسوبات منطقه بیشتر از نوع ماسه ریز – سیلتی – رسی می باشد به گونه ای که بیشترین مقدار سیلت – رس در انتهای خور ( 7/67 درصد ) ثبت شده است ، و بیشترین مقدار ماسه ریز که بخش عمده ای از رسوبات را تشکیل می دهد نیز در دهانه ی خور ( 2/90 درصد ) ثبت شده است .