چکیده موضوع اصلی مورد توجه در این رساله سبک زندگی است. سبک زندگی از جمله مفاهیم مدرن به شمار می آید که در سده ی گذشته و به ویژه پس از جنگ دوم جهانی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. این اصطلاح محصول جهان مدرن است که در آن با تضعیف متغیرهای ساختاری نظیر طبقه ی اجتماعی، انتخاب ها و رفتارهای ذوقی مبنای شکل گیری هویت و هستی فرد به شمار می آیند. این پژوهش برای سنخ شناسی سبک های زندگی در بین جوانان پسر شهر مهاباد، با استفاده از رویکرد تفسیرگرایی اجتماعی، کنش ها و ایده های شکل دهنده ی سبک زندگی را بررسی می نماید. در بخش نظری، با استفاده از آرای اندیشمندان مختلف در حوزه ی مصرف و سبک زندگی چارچوبی مفهومی تنظیم و برای بررسی سبک زندگی مورد استفاده قرار گرفته است. روش کار، کیفی (نظریه ی مبنایی) است، و داده ها با استفاده از تکنیک مصاحبه ی عمیق و معیار اشباع نظری در بین 25 نفر از جوانان پسر 18 تا 29 سال شهر مهاباد گردآوری شده اند. یافته های بدست آمده شامل پانزده مقوله و شش سبک زندگی به شرح ذیل است: موسیقی سنتی به مثابه ی نوستالوژی، رسانه های مکتوب؛ مکاشفه ی بازاندیشانه، تلویزیون ملی و ماهواره؛ تولید تک صدایی و هویت تقابل گرا، رویکرد مدرن به فراغت، اولویت هزینه ای؛ خود - محوری جوانان، غذاهای محلی؛ بازنمای هویت قومی، پوشش به مثابه ی هویت - تمایز، رسیدگی به ظاهر و استفاده از لوازم آرایشی - بهداشتی؛ خود - بیانگری هویت بخش، نگرش تقدیرگرایانه به جراحی های زیبایی، کارکردهای ترکیبی ورزش، عاملیت جوانان و ایمان اکتسابی، دوگانگی عقاید - کنش های جوانان، رویکرد سکولاریستی به حجاب، ارتباطات قاعده مند زمینه ی آینده ای متعین، اعتدال در نظارت بر فرزندان نه حقارت. سبک های زندگی شناسایی شده نیز پیشامدرن، مدرن، علمی، ورزش محور، شادزیست و جهان محلی می باشند.