نام پژوهشگر: سمیه سوار
سمیه سوار تیمور مالمیر
ابیات شاهنامه فردوسی پس از انتشار در متون ادبی و تاریخی فارسی به صورت های مختلف نقل شده است. این ابیات گاهی عین شاهنامه های چاپی است و گاهی با آنها متفاوت است گرد آوری این ابیات از سراسر متون کهن می تواند در تصحیح شاهنامه همچون نسخه های اصلی شاهنامه ما را یاری دهد در عین حال طبقه بندی این ابیات برای تعیین شیوه ی تجلید شاهنامه و میزان تأثیر داستان های شاهنامه موثر می باشد. از این روی در این پژوهش تمامی ابیاتی که در بحر متقارب سروده شده اند و در متون منثور پس از انتشار شاهنامه یعنی قرن ششم تا پایان قرن چهاردهم هجری قمری را از منابع استخراج و بر اساس نرم افزار رایانه ای بررسی گردیده و ابیاتی که از شاهنامه فردوسی بوده اند را گرد آوری و بنا به رسم الخط همان کتاب تحریر شده و سپس بر اساس رسم الخط شاهنامه چاپ خالقی مطلق- که اساس کار در این پایان نامه بوده است– و نیز بنابه ترتیب داستانی آن ابیات تطبیق داده شده است.