هدف این پژوهش بررسی رابطه باورهای خودکارآمدی با سبک های مدیریت تعارض معلمان مدارس راهنمایی و متوسطه است. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را معلمان مقطع راهنمایی و متوسطه شهر خوی تشکیل داده اند که تعداد آنها 1280 نفر است. از این تعداد بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 300 نفر(163 نفر زن و 137 نفر مرد) به عنوان نمونه بر اساس روش نمونه گیری چند مرحله ای نسبتی تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق دو پرسشنامه roci-iiوtebs-self معلمان است که روایی پرسشنامه ها با توجه به نظر متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب همسانی درونی(آلفای کرونباخ) برای پرسشنامه مدیریت تعارض، 81/0 و برای پرسشنامه باورهای خودکارآمدی معلمان، 91/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندمتغیری، تحلیل واریانس (anova) و (manova) وt مستقل، t2 هتلینگ استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین باورهای خودکارآمدی(مدیریت کلاسی و ایجاد انگیزش و جو مثبت کلاسی) با سبک های مدیریت تعارض (همراهانه، اجتنابی، مصالحه گرانه، مهربانانه) رابطه معناداری وجود دارد. معلمان در برخورد با تعارض به ترتیب از سبک های همراهانه، مصالحه گرانه، مهربانانه، سلطه گرانه، اجتنابی استفاده کرده اند. بین باورهای خودکارآمدی با میزان تحصیلات در دو مولفه مدیریت کلاسی و ایجاد انگیزش و ایجاد جو مثبت کلاسی تفاوت معناداری دیده شد ولی بین سبک های مدیریت تعارض با میزان تحصیلات تفاوت معناداری دیده نشد.