امروزه منابع انسانی عاملی تعیین کننده در موفقیت سازمان هاست. با توجه به اینکه نیروی انسانی انجام دهنده فعالیت ها در سازمان است و تناسب آن با استراتژی های کسب و کار سازمان در بهبود و یا تضعیف عملکرد سازمانی نقشی اساسی ایفا می کند، بنابراین سازمان ها به منظور دستیابی به مزیت رقابتی و بقا در شرایط رقابتی کنونی، بایستی در این زمینه سرمایه گذاری کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رویه های منابع انسانی به عنوان تعدیل کننده بر رابطه بین استراتژی های کسب و کار و عملکرد سازمانی انجام گرفته است. برای انجام پژوهش، 4 فرضیه تدوین گردید. سنجش عملکرد با کارت امتیازی متوازن انجام گرفت و همچنین شش رویه آموزش و توسعه، کار تیمی، حقوق و پاداش، برنامه ریزی منابع انسانی، ارزیابی عملکرد و امنیت استخدام به عنوان رویه های مدیریت منابع انسانی انتخاب شدند، همچنین استراتژی های شولر و جکسون یعنی کاهش هزینه، نوآوری و افزایش کیفیت به عنوان استراتژی های کسب و کار انتخاب گردیدند و نمونه از بین بانک های خصوصی انتخاب گردید. برای جمع آوری داده های پرسشنامه ای با 50 سوال طراحی گردید. تعداد 220 پرسشنامه معتبرجمع آوری شد. در این پژوهش با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار آموس به بررسی تاثیر متغیرها بر یکدیگر و آزمون فرضیات، پرداخته شد و این نتایج بدست آمدند:1. عدم رد وجود ارتباط نزدیک مابین رویه های منابع انسانی و استراتژی های کسب و کار. 2. عدم رد وجود رابطه مثبت و معنادار مابین رویه های منابع انسانی و عملکرد سازمانی. 3. عدم رد وجود رابطه مثبت و معنادار مابین استراتژی های کسب و کار و عملکرد سازمانی. 4. عدم رد وجود رابطه مثبت و معنادار مابین رویه های منابع انسانی یکپارچه با استراتژی های کسب و کار و عملکرد سازمانی.