پلی آمیدها و پلی ایمیدهای آروماتیک دارای حلالیت پایین در حلال های آلی و دمای ذوب یا نرم شوندگی بالا می باشند این بدلیل بر همکنش های قوی درون مولکولی در زنجیره این پلیمر هاست ولی بدلیل خواص حرارتی، مکانیکی و الکتریکی بسیار خوب و نیز مقاومت شیمیایی بالا مورد توجه قرار گرفته اند. به همین دلیل تلاش های زیادی برای اصلاح ساختار این پلیمرها شده تا حلالیت این پلیمرها بهبود یابد به طوری که خواص حرارتی آنها زیاد دستخوش تغییر نشود. این مطالعات شامل وارد کردن گروه های انعطاف پذیر در زنجیر پلیمر، حلقه های آروماتیک نا متقارن، گروههای جانبی حجیم و واحدهای غیر مسطح است. به منظور رسیدن به این هدف، مونومرهای جدیدی طراحی و سنتز شدند تا این خصوصیات در پلیمرهای نهایی لحاظ شود. دو دی آمین نا متقارن جدید با بازده عالی و خلوص بالا از واکنشگرهای در دسترس برای تهیه پلی آمید ها و پلی ایمیدها تهیه شدند. نتایج تجربی نشان دادند که حضور حلقه های استخلاف دار ایمیدازول، گروهای تری فلوئورو متیل و همچنین اتصالات اتری در زنجیره جانبی و اصلی پلیمرها در ضمن اینکه خواص حرارتی بالایی را به پلیمر ها بخشید، سبب انحلال پذیری آنها در حلال های آلی و خواص جالب فتوفیزیکی نیز گردید. مونومرهای سنتزی، هم چنین پلی آمیدها، پلی ایمیدهای سنتزی با استفاده از روش های طیف سنجیft-ir و1h nmr و آنالیز عنصری شناسایی شده و خصوصیات فیزیکی آن ها از جمله، ویسکوزیته ذاتی، حلالیت، خواص حرارتی و نوری نیز مورد بررسی قرار گرفت.