این پژوهش با هدف تعیین رابطه همجوشی فکر – عمل با ابعاد سه گان? شخصیت اسکیزوتایپی انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلی? دانشجویان دختر و پسر دانشگاه تربیت معلم آذربایجان در سال تحصیلی 89-88 می باشد. نمونه ای به حجم 415 نفر(268 نفر دختر و 147 نفر پسر) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.ابزار استفاده شده مقیاس همجوشی فکر- عمل و پرسشنامه شخصیت اسکیزوتایپی بود. ابتدا کلی? نمونه های پژوهش، پرسشنام? همجوشی فکر – عمل و پرسشنام? شخصیت اسکیزوتایپی را پر کردند. داده های مربوط به این دو پرسشنامه با روش آماری رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.اجرا در گروه ها نیز بدین ترتیب بود که ابتدا کلی? نمونه ها با پرسشنام? شخصیت اسکیزوتایپی غربال شدند، سپس سه گروه به عنوان نمونه های شخصیت اسکیزوتایپی همراه با گروه کنترل انتخاب و بوسیله مقیاس همجوشی فکر – عمل مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که همجوشی فکر - عمل احتمالی برای خود و همجوشی فکر - عمل احتمالی برای دیگران بعد نقایص ادراکی – شناختی شخصیت اسکیزوتایپی را پیش بینیمی کند. در قسمت دیگر تحلیل رگرسیون نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که همجوشی فکر - عمل احتمالی برای دیگران به صورت مثبت بعد نقایص بین فردی را پیش بینی می کند. همچنین بعد همجوشی فکر - عمل احتمالی برای خود بعد آشفتگی را پیش بینی می کند. برخلاف همجوشی فکر - عمل احتمالی، همجوشی فکر - عمل اخلاقی ارتباطی با ابعاد نقایص ادراکی – شناختی، نقایص بین فردی و آشفتگی نشان نداد. نتایج تحلیل واریانس در بین گروه ها نشان داد که نمره های گروه های شخصیت های اسکیزوتایپی با نقایص ادراکی –شناختی، نقایص بین فردی، آشفتگی و گروه کنترل در پرسشنام? همجوشی فکر – عمل تفاوت معناداری(001/0>p) با هم دارند.یافته های پژوهش شواهدی برای وجود ارتباط بین نشانه شناسی مثبت و منفی اسکیزوتایپی با ابعاد همجوشی فکر – عمل فراهم می سازد.