در این پژوهش، سودآوری میان مدت استراتژی های شتاب و معکوس با توجه به حجم معامله بررسی می شود. بر این اساس، سهام به سه دسته با حجم معامله بالا، متوسط و پایین تقسیم می گردد. برای تحلیل بیشتر، بر اساس مدل جگادیش و تیتمن، نسبت بازده اضافی با سه عامل ریسک مقطعی، اثر تقدم- تاخر و الگوی سری زمانی بررسی می شود. جامعه آماری این تحقیق، شامل 108 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که سهام آنها از ابتدای سال 82 تا پایان سال 88 مورد معامله قرار گرفته است. داده های این تحقیق به کمک اطلاعات سالانه، ماهانه و روزانه شرکت ها، منتشره از طریق بورس اوراق بهادار تهران جمع آوری گردیده است. آزمون فرضیه های تحقیق، با استفاده از آزمون مقایسه میانگین ها، تحلیل واریانس و حداقل-مربعات معمولی(ols) انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که با افزایش حجم معامله، بازده شتاب افزایش می یابد، در حجم معامله پایین و در میان مدت، بازده شتاب یا معکوس معنی دار وجود ندارد، بازده شتاب درحجم معامله بالا، توسط ریسک مقطعی تبیین می گردد و در حجم متوسط، توسط ریسک مقطعی و اثر تقدم- تاخر تبین می شود. به علاوه، بازده شتاب توسط متغیرهای مستقل در حجم معامله بالا و متوسط توضیح داده می شود.