چکیده کلیّات سعدی از دیدگاه عناصر تصویرسازی مورد بررسی قرار گرفته است. عناصر تصویرسازی و کیفیّت ارتباطشان یا شیو? توصیف آنها بر اساس چهار مقول? تصویرسازی طبقه بندی شده اند، که عبارتند از: تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه. دیوانهای شعرا از بهترین منابعی هستند که می توانند ما را با اجتماع و آراء گذشتگان آشنا سازند، چون هر شاعری زبان گویای جامع? خویش است. سعدی نیز از آن دسته از شعرایی است که با افق باز فکری و جهان شمول خود، آثارش را به دور از لفّاظی و فضل فروشی، به قصد اصلاح امور مردم و جامعه از راه وعظ خلق نمود. از این روی آثارش سرشار از نشانه هایی در مورد نظام اجتماعی حاکم بر عصر اوست. وی با تصویرپردازیهای شاعرانه، تلخکامیهای مردم روزگار خود را در کلامش منعکس کرده است، همچنین با طرح این مسائل در آثار خود علاوه بر صید مضامین ادبی، جلوه ایی از اندیش? سیاسی- ایرانی خود را در مقام یک مصلح اجتماعی به نمایش گذاشته است؛ بنابراین ابعاد سخنش جای درنگی ژرف کاوانه دارد. این رساله با تکیه بر کلیّات سعدی تصحیح محمّد علی فروغی صورت گرفته است و به شش فصل تقسیم شده است؛ در فصل اول مقدمه، پیشینه و سوالات تحقیق را بیان کرده ایم، در فصول دوم تا پنجم نیز به تعریف مقولات چهارگانه و دسته بندی آنها به صورت جداگانه پرداخته ایم، و فصل شش هم به بررسی و تحلیل جامعه شناختی آثار سعدی با استناد به عناصر سازند? تخییل وی اختصاص یافته است. کلید واژه: عناصر تخیّل، استعاره، تشبیه، مجاز، کنایه