چکیده: از زمان پیدایش آموزش نگارش به کمک کامپیوتر، با کوچکتر شدن کامپیوترها و ظهور ریزکامپیوترها، توجه علاقمندان به کار در زمینه آموزش زبان به کمک کامپیوتر نسبت به میزان استفاده از تکنولوژی کامپیوتر در کلاس به منظور توسعه افقهای رشته معطوف شده است. مطالعات بسیاری به منظور ارزیابی تاثیر آموزش نگارش به کمک کامپیوتر صورت پذیرفته است. با وجود این، هیچ یک از آنها به طور ویژه به بررسی این سوال که چقدر این ادعا که تکنولوژی کامپیوتر می توان جایگزین کلاس باشد، واقع بینانه است پرداخته است. پس این سوال همچنان بی جواب باقی مانده است و مستلزم بررسی انتقادی و موشکافانه و تایید تجربی می باشد. بنابراین مطالعه به منظور مقایسه تاثیر دو شیوه آموزش نگارش به کمک کامپیوتر (یعنی، تکنولوژی به عنوان جایگزین و تکنولوژی به عنوان متمم کلاس) بر توانایی کلی نگارش زبان آموزان سطح متوسط انگلیسی به عنوان زبان خارجی طراحی شد. با این هدف، به منظور همگن کردن شرکت کنندگان در مطالعه و مشخص کردن این امر که آنها از لحاظ مهارت نوشتاری در سطح متوسطی هستند، بخش نگارش یک آزمون آیلتس از 97 دانشجوی کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی که انگلیسی را به عنوان زبان خارجی به عنوان بخشی از تحصیلاتشان فرا می گرفتند گرفته شد. از نمونه آغازین تنها 65 نفر از شرکت کنندگان واجد شرایط لازم برای ورور به مطالعه بودند که سه گروه نسبتا همگن تشکیل دادند (الف: تکنولوژی به عنوان مکمل، ب: تکنولوژی به عنوان جایگزین، و پ: گروه مقایسه). بنابراین نمراتشان برای پیش آزمون مورد استفاده قرار گرفت و در انتها با نمرات پس آزمون (یعنی، برگزاری دوباره همان آزمون آیلتس که پیش از تجربه صورت پذیرفت در پایان تجربه) به منظور تجزیه و تحلیل داده ها مقایسه شد. بالاخره، یک سری آزمون جفت نمونه مستقل و تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنادار 0.05 صورت پذیرفت. نتایج حاصل از آزمونها حاکی از آن است که می توان شیوه تکنولوژی به عنوان مکمل را موثرترین شیوه ارایه نگارش در نظر گرفت و اینکه تکنولوژی کامپیتر به هیچ وجه نمی تواند جایگزین کلاس نگارش شود، تا زمانی که تنها یک ابزار است و به خودی خود هدف آموزش نگارش نیست.