چکیده: امروزه کاربرد دارو های شیمی درمانی در بسیاری از سرطانها گریزناپذیر است . با وجود این، مهار مغز استخوان در اکثر موارد رخ داده و جان بیمار را تهدید می کند. جهت مبارزه با این عارضه ، درمان های مختلفی مانند پوشش وسیع آنتی بیوتیکی، کاربرد فاکتور تحریک کننده(گرانولوسیتی – مونوسیتی و مونوسیتی ) و اریتروپویتین تا حدودی موثر گزارش شده است . با این وجود، عوارض جانبی این داروها و هزینه سنگین درمان، کاربرد آنها را محدود کرده است . "لیزر کم توان " یکی از امیدهایی است که در این زمینه وجود دارد. امروزه بیش از سه دهه از ورود لیزرهای کم توان به دنیای پزشکی می گذرد. این لیزرها که توانی کمتر از یک وات دارند از طریق افزایش فعالیت تنفس سلولی موجب تحریک زیستی سلولها می شوند. در این مطالعه که بر روی موش سوری انجام گرفت تابش لیزر بر روی سلولهای بنیادی مزانشیمی در زمانهای مختلف 30 ،60 ،120 و 300و با دو توان متفاوت 3.09 و 2.72 میلی وات سنجش شد. بر اساس نتایج مورد انتظار لیزر باعث افزایش تکثیر سلولها گشت و تفاوت معنا داری در تست mtt مشاهده شد. در نتایج به دست آمده ، در زمانهای 120 و 300 ثانیه تابش پرتو لیزر موجب افزایش تکثیر سلولی گشت. در نتیجه می توان به استفاده از لیزر برای اثر گذاری بر روی سلولهای بنیادی مزانشیمی و تحریک تکثیر آن امیدوار بود. البته تابش به سلولهای بنیادی در موجود زنده در ورای مغز استخوان نیازمند مطالعات گسترده تری است. همچنین می توان با تغییر توانهای تابش و زمان تابش لیزر این مطالعه را به صورت گسترده تری دنبال کرد.